Nazwane jest jeziorem Qinghai (Koko-Nor) od nazwy prowincji w której się znajduje. Jest największym słonym jeziorem śródlądowym w Chinach a znajduje się w północno-wschodniej części Płaskowyżu Qinghai-tybetańskiego w zachodniej części kraju. Prowincja Qinghai obejmuje obszar 720.000 kilometrów kwadratowych czyli 2 razy więcj niż Polska, dzięki czemu jest czwartą co do wielkości prowincją Chin. Stolicą prowincji jest Xining. Całkowita populacja prowincji to około 5 milionów osób, wśród których znajdują się Hanowie, Tybetańczycy, Tu, Hui, Salar oraz inne mongolskie mniejszości etniczne. Tutaj zachowały się nie tylko fascynujące tradycje ale również uroczystości będące udziałem różnych grup etnicznych- w sumie ich unikalna kultura. W żadnym wypadku nie „cepeliowska”.
Klimat Qinghai charakteryzuje się krótkimi chłodnymi latami i długimi zimami. Ze względu na gwałtowne zmiany temperatury między dniem i nocą, lato jest najlepszym czasem na odwiedzenie Qinghai. Jest to po drodze do Tybetu, poprzez Golmud.
Ośnieżone szczyty gór, lodowe pustynie, rozległe pastwiska i musujące jeziora hipnotyzują gości, a stada rzadkich ptaków i zwierząt stanowią piękny dodatek do wyjątkowych i kolorowych naturalnych krajobrazów. Dwie z największych atrakcji w Qinghai to klasztor Ta'er (Kumbum), który jest uważany za jeden z sześciu wielkich klasztorów buddyzmu tybetańskiego i wielkie słone jezioro Qinghai które przyciąga miłośników przyrody i np. obserwacji ptaków. Zjeżdżają tu ludzie, którzy fascynację buddyzmem.
