Wręczenie statuetki dla człowieka roku wg „Wprost” skończyło się wielką kompromitacją.
Po pierwsze, samo zamieszanie z odwołaniem ze stanowiska red. Lisa w dniu uroczystej gali budzi podejrzenie o nieprofesjonalizm tego, bądź co bądź, jeszcze opiniotwórczego medium.
Po drugie, wręczający nagrodę wydawca – notabene Lisiecki Michał (ta zbieżność nazwisk dodaje jeszcze większego poczucia kuriozum) – za jeden z głównych argumentów przyznania nagrody Donaldowi Tuskowi uznał, że „nawet katastrofa smoleńska” nie przeszkodziła w wygraniu drugi raz z rzędu wyborów parlamentarnych. Pozwólcie, że tego sposobu myślenia nawet nie będę upokarzał, a panu Lisickiemu życzę po prostu więcej "taktu".
W sumie, teraz tak się zastanawiając, to może szanowny wydawca wcale nie chwalił premiera tylko uprawiał wyrafinowaną kryptoreklamę jakże wprawionego w obrzydzanie tragedii smoleńskiej swojego tygodnika.
Przejdźmy dalej. Premier jako człowiek wrażliwy na każdą krzywdę wyszedł na mównicę z ….. pluszowym Liskiem. Nie ma to jak solidarność. Pomijając już słowa Tuska nawiązujące do nieobecności Tomasza Lisa chciałbym przejść do epilogu tej żenującej „gali”.
Mianowicie, Tomasz Machała zapiał z zachwytu na Twitterze:
„Tusk genialny. Powiedział ze kogoś na sali brakuje i postawił na mównicy maskotkę rudego lisa”
Czy to analfabetyzm wtórny? A może zwykłe lizusostwo? Jestem ciekaw czy on tak sam z siebie czy mu za to płacą? Polsatowy dziennikarz nie raczył zauważyć, że takie zachowanie Tuska to tylko potwierdzenie tego, co wielu wiedziało od kilku ładnych lat. Lis jest partyjnym dziennikarzem, albo żeby ująć to delikatniej - jest dziennikarzem niezwykle stronniczym, który nie potrafi wyzbyć się ciepłego uczucia do pewnej (czasem pewnych) partii. Co - jak widać po dzisiejszym zachowaniu Tuska - bardzo się opłaca.
Ciekawy jestem, czy nasz premier przeprowadził dyscyplinującą rozmowę z panem Michałem Lisieckim o natychmiastowym przywróceniu redaktora Lisa na odpowiednie stanowisko.
- MP
