Prezydent Bronisław Komorowski, po incydencie w Łucku, stanie się zapewne obiektem kpin w Internecie. Z jednej strony niezasłużonych, bowiem ukraiński nacjonalista mógł – jak się okazuje, bez żadnych problemów – dostać się do polskiego oficjela i rzucić w jego kierunku czymś bardziej niebezpiecznym od jajka. BOR nie zareagował, oblał, wydawałoby się, banalny egzamin z zapewnienia bezpieczeństwa głowie państwa. Z drugiej strony, przeciwnicy Komorowskiego do dzisiaj pamiętają, jak zareagował na poważniejszy incydent w 2008 r., gdy Lech Kaczyński przebywał na granicy Gruzji z Osetią Południową.
„Jaka wizyta, taki zamach. (...) Bo żeby z 30 metrów nie trafić w samochód, to trzeba ślepego snajpera” – te idiotycznie niskie i małostkowe słowa wypowiedział obecny prezydent, który zaraz potem zaznaczał, iż trzeba wyjaśnić, kto i po co strzelał w kierunku kolumny Kaczyńskiego. Teraz ten oburzający bon mot obróci się przeciwko niemu. Komorowski sam doświadczył niebezpieczeństwa w skali – porównując ostrzał z broni palnej – mikro. Jednakże nie należy tej sytuacji bagatelizować, co czyni m.in. szef BBN, Stanisław Koziej, uważając rzut jajkiem za jakiś tam niepoważny incydent. A gdyby ktoś rzucił petardę, nóż, dowolne niebezpieczne narzędzie? Kto odpowiada za ochronę najważniejszych osób w państwie, kto dopuścił do takiej kompromitacji? Teraz Komorowski odczuł na własnej skórze nieprofesjonalizm służby, która tylko w nazwie ma wypisaną ochronę oficjeli. Wcześniej drwił z poważnego niebezpieczeństwa, w jakim znalazł się Lech Kaczyński.
Oprócz pytań, dotyczących kondycji polskich służb, można jeszcze zadać jedno – czy warto w imię sojuszów „unijnych” relatywizować polską historię, jak w przypadku Wołynia, „noszącego znamiona ludobójstwa”? Minister Sienkiewicz odgrażał się niedawno, że rusza na wojnę z polskimi nacjonalistami. Odpowiedź dla polskich władz nadeszła szybko, na terenie obcego kraju.
