Bardzo interesująca dyskusja, interesująca z jednego, za to kluczowego względu: bezradności związanej z mitem demokracji. Otóż panowie przyjęli fałszywą tezę, że tzw. III RP była państwem demokratycznym.
https://tvrepublika.pl/PO10-Ceny-paliw-i-zywnosci-w-gore-bilans-100-dni-rzadow-Tuska-A-Klarenbach,159270.html
Nie ma demokracji bez spełnienia konkretnych warunków strukturalnych a podstawowym mechanizmem jest równość polityczna, której przecież na początku nie było. Tak więc wyjściowa sytuacja transformacji wykluczyła, a przynajmniej bardzo ograniczyła szanse na demokrację i demokracja nie miała szans się rozwinąć. Powstał postkomunizm, który wcale nie liczył się z demokracją, a posługiwał się jedynie szyldem, fasadą demokracji. Jeśli do tego dodamy propagandowe promowanie, zamiast demokracji, tzw. demokracji liberalnej, to mamy przyczynę obecnych problemów.
Ukształtowała się struktura społeczna-polityczna nie mająca nic wspólnego z demokracją. A dyskutanci boją się spojrzeć prawdzie w oczy. Prof. Kik buja w obłokach, twierdząc, że po wyborach w 2023 r. została, dzięki zróżnicowaniu wewnętrznemu koalicji, wymagającym dialogu, otworzona droga do prawdziwej demokracji, przez co sam sobie zaprzecza, bo musiałby uznać, że dotychczasowy ustrój tzw. III RP nie był demokratyczny.
Prof. Kik za sukces uznał powrót do unii, bo sukces ekonomiczny Polska, zdaniem Kika, zawdzięcza przynalezności do unii. To jest naiwność. Do pewnego pułapu przynależność była korzystna, ale od momentu zmiany unii w superpaństwo korzyści znikają.
Dr Bartoszewicz patrzy bardziej realnie, ale woli zajmować się aspektami ekonomicznymi a nie politologicznymi, a szkoda. Dziwi się Bartoszewicz, że rządzący nie chcą prowadzić dialogu z opozycją. Dlaczego totalitaryści miliby mieć ochotę na rozmowę z opozycją ? I odwrotnie, dlaczego demokraci mieliby się porozumiewać z totalitarystami ? Przecież nie ma pola do kompromisu między demokracją a totalitaryzmem.
W tej konfrontacji poglądów najlepiej wypada jednak Klarenbach.
