Z rozbawieniem obserwuję rozwijającą się modę tzw. EKO. Eko żywność, eko ubiory, eko torby, eko meble, eko domy itd.
Nie mam nic przeciwko zdrowemu stylowi życia, powiem nawet, że staram się takie właśnie prowadzić, ale do głowy by mi nie przyszło twierdzić, że prowadzę eko życie. Mogę natomiast stwierdzić, że staram się żyć w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem.
Tak się złożyło, że mój brat, mieszkający na stale w USA, pracował przez jakiś czas w eko kombinacie. Bardzo się cieszył, że trafiła mu się ta praca, bo sam byt wtedy mocno zafiksowany na eko. Pierwsze dni pracy lekko go rozczarowały. Wyobraźcie sobie -olbrzymie hale, sztuczne oświetlenie, plastikowe skrzyniki i doniczki, w których rosną różne tam bazylie, natki pietruszki, koperki i tym podobne. W następnych dniach było coraz gorzej. W powietrzu unosił się smród chloru, który rozcieńczony z wodą używany był do mycia posadzek, a także.....doniczek i pojemników, które wykorzystywano wielokrotnie do upraw eko roślin. Po trzech miesiącach pracy w tych "eko" warunkach zaczął mieć problemy z oczami i oddychaniem. Machnął ręką nie tylko na tę pracę, ale na eko w ogóle.
Nie dam się nabrać na produkty z napisem "eko", bo w takie po prostu nie wierzę.
Eko, to rośnie na polu, z dala od cywilizacji i raczej nie trafia na miejskie stoły....
