Gangsterski, wadliwy wyrok o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie II K 38/19, nie doręczony organom wykonawczym w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przez politycznych funkcjonariuszy służbowych firmy Sąd Rejonowy w Legnicy, nie mógł być prawomocny i wykonalny ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k.).
Jelenia Góra, dnia 29 września 2023 r.
Niedźwiecki Grzegorz
ul. Działkowicza 19
58-506 Jelenia Góra
Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Legnicy, Sąd Okręgowy w Legnicy, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu
Dotyczy: sygn. akt II K 38/19
PRZEDSĄDOWE WEZWANIE DO UGODY
Mając na uwadze fakt, że funkcjonariusze służbowi firmy Sąd Rejonowy w Legnicy i sp. stosując w sprawie II K 38/19 prywatne, koteryjne, polityczne prawo, szczególnie w postępowaniu wykonawczym, w wyniku czego Niedźwiecki Grzegorz niesłusznie spędził w dniach 21.04.2023 – 04.05.2023 w Areszcie Śledczym w Jeleniej Górze i w Zakładzie Karnym w Zarębie 320 godzin, tj. 14 dni, wnoszę o przyznanie solidarnie pokrzywdzonemu Niedźwieckiemu Grzegorzowi 160 tys. zł odszkodowania bądź złożenie własnej oferty naprawienia szkody w formie pieniężnej za bezprawne pobawienie wolności.
Odpowiedzi bądź milczącej zgody oczekuję w terminie 30 dni, pod rygorem złożenia pozwu o zapłatę odszkodowania.
Uzasadnienie
Wyrok oryginalny Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie sygn. akt II K 38/19, w myśl art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. był niewykonalny, ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.
Nie przesłano odpisu oryginalnego orzeczenia w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, w związku z czym Niedźwiecki Grzegorz w dniach 21 kwietnia 2023 r. – 4 maja 2023 r. został bezprawnie pozbawiony wolności. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k.
Przesłano w myśl art. 11 § 1 k.k.w. do wykonania Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.
Odpis a kopia
1) odpis – odzwierciedlenie treści zawartej w oryginale, może być sporządzony w dowolnej formie technicznej – np. przepisanie (odręczne, maszynowe, komputerowe), kserokopia, przedruk;
2) kopia – jedna z form odpisu, stanowiąca wierne odwzorowanie graficzne dokumentu (np. kserokopia, przedruk, fotografia, względnie rysunek artysty pokroju pana Arinze Stanleya Egbengwu).
Obowiązek przedłożenia poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu – a nie kopii – pełnomocnictwa należy uznać za spełniony, jeżeli występujący w sprawie profesjonalny pełnomocnik odzwierciedli treść udzielonego mu pełnomocnictwa. Nie trzeba zatem kserować oryginału. Wystarczy wydrukować pełnomocnictwo w dwóch egzemplarzach, jeden dać klientowi do podpisania (oczywiście w naszej obecności), po czym, na drugim wydruku uczynić wzmiankę, że na oryginalne znajduje się podpis mocodawcy, co ważne – wskazując przy tym jego imię i nazwisko, a następnie poświadczyć taki dokument za zgodność z oryginałem.
https://ingremio.org/felieton/odpis-a-kopia-walka-o-godnosc-zawodu-w-czasach-epidemii/
Odpis, kopia
Pewna korespondentka spytała Radę o znaczenia wyrazów kopia i odpis, a także spytała o wymóg poświadczenia przez urzędnika czy notariusza zgodności odpisu z oryginałem /…/
Najnowsze słowniki języka polskiego podają zbliżone znaczenia obu wyrazów. Niemniej jednak, o ile kopia jest wiernym odtworzeniem oryginału (np. w przypadku dokumentów jest to zgodność nie tylko z treścią oryginału, lecz także zachowanie takiego samego układu graficznego), inaczej jest to dokładne powtórzenie czegoś, np. poprzez „skserowanie”, o tyle odpis dokumentu odnosił się będzie do przepisania tekstu oryginalnego z wiernym zachowaniem zgodności co do treści tego tekstu z tekstem oryginalnym /…/
https://rjp.pan.pl/porady-jezykowe-main/720-odpis-kopia
Zagadnienie podpisania orzeczenia
Po przygotowaniu wyroku, jest on podpisywany przez cały skład sędziowski (niezależnie od tego jak ktoś głosował i czy zgłaszane było zdanie odrębne). Jeżeli w sprawie orzekali ławnicy, wówczas uzasadnienie podpisuje tylko przewodniczący (w składzie trzyosobowym) lub dwóch sędziów (w składzie pięcioosobowym) za wyjątkiem sytuacji, gdy zgłaszane jest zdanie odrębne (bo wówczas wyrok podpisują wszyscy członkowie składu sądzącego).
Naturalnie w przypadku braku możliwości uzyskania podpisu jednego z członków składu sędziowskiego jeden z podpisujących wyrok powinien na tym dokumencie poczynić wzmiankę, o tym kto go nie podpisał z podaniem powodu (np. choroby).
Orzekanie przez skład jednoosobowy
W sytuacjach, w których sąd orzeka jednoosobowo (a jest to znacząca większość sytuacji procesowych) naturalnie nie ma miejsca na przedstawione instytucje narady, głosowania etc. Sąd wówczas (po opuszczeniu przez strony sali sądowej) sam w swoim sumieniu i rozumie rozważa treść rozstrzygnięcia, które wyda i podejmuje w tym zakresie suwerenną i niezależną decyzję.
https://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/postepowanie-przed-sadem/278704,Jak-przebiega-narada-sedziowska-i-glosowanie-nad-wyrokiem.html?fbclid=IwAR2VaLGSADV3Nioe4XZTH7mDpGpOjW7bdrxO3rcwMosa_CBTL3duMshuYYk
Gangsterski, wadliwy wyrok o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/20 w sprawie II K 38/19, nie doręczony organom wykonawczym w myśl art. 11 § 1 k.k.w. przez politycznych funkcjonariuszy służbowych firmy Sąd Rejonowy w Legnicy, nie mógł być prawomocny i wykonalny ponieważ zachodziła sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k.).
Sekcji do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji należności sądowych, Komendzie Miejskiej Policji w Jeleniej Górze, Aresztowi Śledczemu w Jeleniej Górze i Zakładowi Karnemu w Zarębie, przesłano w myśl art. 11 § 1 k.k.w. odpis sfałszowanego orzeczenia, przerobionego wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r. o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38/19, który zarówno materialnie jak i w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje (sententia non existens) ponieważ orzeczenie o tej sygnaturze w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu. Dopuszczono się przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 273 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 231 § 2 k.k.
Nie dość, że przewodnicząca po ogłoszeniu w dniu 24 września 2020 r. wyroku w sprawie II K 38/19 podpisała wyrok niewykonalny, nielegalny, nie w imieniu własnym, nie mając upoważnienia Rzeczypospolitej Polskiej, to naruszyła art. 8 pkt 1) ustawy o ewidencji ludności.
Wyrażenie robić, czynić coś w czyimś imieniu albo w imieniu kogoś oznacza «robić coś z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś» (za: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa, 2006).
Skutkiem tego oszustwa było bezprawne pozbawienie Niedźwieckiego Grzegorza wolności w dniach 21.04.2023 r. – 04.05.2023 r.
Niezależnie od faktu, że funkcjonariusze służbowi, polityczni sędziowie, dopuścili się rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, to przewodnicząca Andel Aneta Honorata z d. Bareła ogłosiła w dniu 24 września 2020 r. wyrok skazujący Niedźwieckiego Grzegorza za zbrodnie sędziów, którzy w postępowaniach I Co 3259/08, I Co 441/16 przez 4444 dni prowadzili egzekucję czynności zastępowalnej w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem w trybie art. 1050 k.p.c. (vide I Co 154/20 w zw. z SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973). Nie ma skutku bez przyczyny. Notabene nie było to zniesławienie tylko słuszna krytyka.
Naruszono Polską kartę Praw Ofiary.
5. Nie można przerzucać odpowiedzialności za przestępstwo ze sprawcy na ofiarę. Nie można usprawiedliwiać przestępstwa tradycją, kulturą, stereotypami minimalizującymi winę sprawcy.
Nie dopełniono obowiązku wynikającego z bezwzględnych przyczyn odwoławczych, naruszono zasady praworządności, działania organów państwa, obowiązku przestrzegania prawa, równości wobec prawa, bezstronności, zakazu stosowania tortur i nieludzkiego traktowania, obowiązku poszanowania i ochrony przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka, naruszono zasady swobodnej oceny dowodów, prawa do rzetelnego procesu sądowego, do obrony we wszystkich stadiach postępowania, do naprawienia szkody.
Jest to nadużycie władzy, umyślna, skutkowa zbrodnia a nie dobro wymiaru sprawiedliwości. Sąd związany jest konstytucją i ustawą. Nie prezesa widzi mi się oznacza, że wadliwe rozstrzygnięcie pozostanie w obiegu prawnym, tylko ustawa stanowi wprost co jest wykonalne a co uniemożliwia wykonanie orzeczenia (art. 439 § 1 pkt 6 i 7 k.p.k.). Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza stosowanie ich bezpośrednio i wprost.
Nie przypadkiem przewodnicząca II Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Legnicy Katarzyna Sobieska dopuszczała się obejścia prawa, ociągała się z realizacją art. 156 § 2 k.p.k., z wydaniem kopii karty 2167 i verte z akt sprawy II K 38/19, która jest dowodem oszustwa sądowego, oryginałem wyroku, którego nie doręczono organom wykonawczym, a doręczono sfałszowany odpis, skutkiem czego było bezprawne pozbawienie wolności Niedźwieckiego Grzegorza.
Dopuszczono się ewidentnej krzywdy i szkody, skradziono bezprawnie Niedźwieckiemu Grzegorzowi 16 lat życia.
Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 6020 dni co stanowi 16 lat, 5 miesięcy i 23 dni politycznie represjonowany
