Waldemar Kuczyński tropi w felietonie w wirtualnej Polsce wirtualne spiski. Tropi je z głowy. Ale tropi je także w głowach. Kuczyński nazywa zamiar IV RP „patologią tkwiąca w głowach jej twórców”. I ten twór tkwiący w głowach Kuczyński chce wytropić, i osądzić tak, jak na to zasługuje: zabić, zniszczyć, puścić w niepamięć…
Na mój użytek nazywam poniżej tego wirtualnego pana: „Kusy”.
Kusy ma obsesję ścigania Kaczorów. Nie istniejący twór nazywany „IV RP” uważa za źródło patologii. Jej celem było zniszczenie państwa. Zdaniem Kusego to była dewastacja zdrowia, karier i życia. Życia poczciwego niejakiej pani BB. Winnymi domniemanego ustroju, podejrzanymi śmierci są bracia Kaczyńscy, ich partia i cała ich władza.
Nie chciałbym być w skórze Jaruzelskiego, Kwaśniewskiego, czy Wałęsy, których rządy byłyby poddane obiektywnej analizie ekonomisty, publicysty, a czasem polityka, jak chętnie o sobie mówi, Kuczyńskiego (dla mnie "Kusy").
Kusy potrafi uzasadnić istnienie PRL i legalizować jej rządy, bo jego zdaniem, gdyby nie chętni Polski Ludowej, to musielibyśmy akceptować Polską Republikę Rad. Cóż za diabelski pomysł, panie Kusy!
Kusy chwali komunizm w wydaniu PRL-u, bo był to ustrój bez „odrutowanej granicy, jak w Południowej Afryce”.
Kusy nie wierzy w to, że „człowiek honoru” o nazwisku Kiszczak, wydał dyrektywę zezwalającą na strzelanie do robotników. Piekielnie mocne, panie Kusy!
Kusy nie wierzył, że Jaruzelski przyjmując moskiewskie zaproszenie na paradę z okazji dnia zwycięstwa w Moskiewie, przynosi Polsce wstyd. Mistrz Bułhakow mógłby zazdrościć naszemu Kusemu imaginacji.
Kuczyński uważa za słuszny gest Wałęsy jednającego się z Kwaśniewskim, bo „pojednanie to zrozumienie”.
Dla Kusego wszystko jest dopuszczalne, poza istnieniem Kaczyńskiego. Jego obsesja nazywa się Kaczyński. I żaden lekarz nie znajdzie na to remedium.
