Dziś, korzystając z okresu poświątecznego rozleniwienia, pod osłoną szybko zapadających ciemności, dokonano kolejnego skoku na media publiczne. Dwójka i Trójka Polskie mają nowych dyrektorów.
Nie zamierzam płakać za Panią Jethon. Jestem pewien iż Pan Sobala da sobie radę, tak jak dał sobie z BISką. Były dziennikarz Radia Tok FM musi się znać na tej robocie.
Bardziej niepokojące jest odwołanie Pana Milcarka. Jest coś przykrego, iż stało się to parę dni po narodzinach Pana Jezusa. Nie zamierzam oczywiście domniemywać, iż jest celowe zagranie aktualnej większości, ale jest w tym coś smutno symbolicznego. Nasz świat jest coraz trudniejszy dla ludzi o jasnych, mocnych, silnych chrześcijańskich poglądach.
Uspokaja mnie tylko pewność, iż już jutro rozbrzęczą się telefony i warszawscy dziennikarze mediów wszelakich staną na posterunku. Środowiskowa solidarność znowu pokaże swe lepsze oblicze - nikt nie zostanie sam. Znajdzie pracę albo przynajmniej pocieszenie. W obronie wolności słowa, przeciw politycznym nominatom staną w zwartym ordunku. Pochodnie swobody zapłoną jak zwykle!
