A o cywilne ofiary wśród Palestyńczyków powinien się martwić finansowany i dozbrajany przez Irańczyków Hamas.
Nie mam ochoty rozwodzić się nad genezą tego konfliktu, bo na potrzeby tego wpisu starczy prosta konstatacja, że Izrael jest tam gdzie jest, chce przetrwać i się rozwijać. Nie pozwoli się wymazać z mapy, ani eksterminować swoich obywateli. Zmierzmy się więc z realiami.
W izraelskich miastach pojawiają się zamachowcy-samobójcy (w szczytowym 2002 było 54!) więc Izrael przestaje wpuszczać Palestyńczyków, dzięki czemu 70 tys. z nich traci pracę. W izraelskie posterunki graniczne wjeżdżają ciężarówki pełne materiałów wybuchowych, więc Izrael je zamyka. W Izrael trafiają wystrzelone ze strefy Gazy irańskie rakiety, więc Izrael odpowiada ogniem. Za irańskie pieniądze Hamas kończy przygotowania do rakietowej ofensywy przy współpracy z libańskim Hezbollahem, więc Izrael postanawia zniszczyć rakiety zanim spadną na jego obywateli.
Hamas przez osiem lat zrzucił na izraelskich cywilów 7 tysięcy rakiet, pocisków moździerzowych i podobnych dowodów pokojowego nastawienia tej organizacji. Mimo że Izraelczycy wycofali się w 2005 ze strefy Gazy, od kilkunastu do kilkudziesięciu rakiet dziennie trafiało wciąż w Izraelskie miasta Hamas, który został wybrany przez Palestyńczyków w pół-demokratycznych wyborach, otwarcie mówi o nowym Holokauście w swoim statucie mając zapisy o wymazaniu Izraela z mapy i eksterminacji "syjonistów".
Przyznam się do pewnej krwiożerczości, bo będąc na miejscu Izraelczyków dysponujących najpotężniejszą armią na Bliskim Wschodzie rozgniótł bym Hamas jak pluskwę już dawno, nie przejmując się specjalnie Palestyńczykami. Izrael jak każde inne państwo ma obowiązek chronić swoich obywateli więc cierpliwość i humanitaryzm Izraelczyków mnie zadziwia. Mimo że Hamas od początku celował w obiekty cywilne, a Izraelczycy znaleźli w sobie jeszcze na tyle ludzkich uczuć, aby szkolić żołnierzy do walki w mieście i minimalizowaniu strat wśród ludności cywilnej.
Niestety, minimalizowanie strat wśród ludności cywilnej jest trudne:
Hamas przyznaje się do używania ludzkich tarcz:
Hamas prowadzi ostrzał z moździerza z terenu szkoły:
Palestyńskie "ofiary" w mediach:
I ciekawy artykuł na ten temat.
Tak więc o cywilne ofiary tej wojny powinni się troszczyć odpowiedzialni za strzelanie kasamami i katiuszami do cywili. Zadaniem Mossadu i IDF jest chronienie obywateli Izraela. To że starają się nie zabijać cywili podczas polowania na członków Hamasu to tylko ich dobra wola. W Palestynie mogli by urządzić krwawą łaźnię.
Niech nikt mi tu nie wyskakuje z ilością ofiar po obu stronach. Przez 8 lat Hamas prosił się każdą rakietą która trafiała w Izraelskie miasta, aby dostać porządne lanie. Więc niniejszym informuję, że ludzi którzy ostrzeliwanych Izraelczyków uważają za "agresorów" uważam za pożytecznych idiotów.
ps. Islamski terroryzm to nie tylko rakiety:
| |
1,176 Izraelczyków zostało zabitych w aktach terroru przeprowadzonych przez Palestyńczyków od września 2000. |
W odpowiedzi Jacek Michał i StCold04
Cel organizacji Hamas:
"Islamski ruch oporu jest wyróżniającym się ruchem palestyńskim, którego podstawowym założeniem jest wiara w Allaha i życie zgodnie z zasadami islamu. Jego usilnym staraniem jest rozpowszechnienie wielkości Allaha na każdym centymetrze Palestyny". (art. 6)
"Izrael będzie istniał dopóty, dopóki islam nie zlikwiduje go, tak jak uczynił to z innymi przedtem". (wstęp)
"Ziemia palestyńska jest świętą posesją islamską poświęconą przyszłym pokoleniom, aż do dnia sądu ostatecznego. Nikt nie może wyrzec się nawet kawałka tej ziemi, czy też opuścić choćby jej skrawek". (art. 11)
"Palestyna jest krajem islamskim... Od czasu, gdy stanowi to problem, wyzwolenie Palestyny jest indywidualnym obowiązkiem każdego muzułmanina, kiedykolwiek miałoby to nastąpić". (art. 13)
"W dniu, kiedy wróg przywłaszczy sobie choćby kawałek ziemi muzułmańskiej, Dżihad stanie się indywidualnym obowiązkiem każdego muzułmanina. W przypadku uzurpacji żydowskiej, obowiązkiem jest wznieść wojenny sztandar Dżihadu". (art. 15)
"Wszyscy bojownicy połączą się i staną w szeregi, masy całego świata islamskiego pójdą naprzód, wypełniając swój obowiązek i nawołując głośno: 'Powitajcie Dżihad!' Ten okrzyk dosięgnie niebios i będzie rozbrzmiewał, aż nadejdzie wyzwolenie, najeźdźcy zostaną pokonani i nadejdzie zwycięstwo Allaha". (art. 33)
"(Pokojowe) inicjatywy, tzw. rozwiązania pokojowe i konferencje międzynarodowe są sprzeczne z zasadami islamskiego ruchu oporu... Konferencje te nie są niczym więcej, jak środkiem do wyznaczenia niewiernych na rozjemców na ziemiach islamskich... Nie ma innego rozwiązania problemu palestyńskiego poza świętą wojną Dżihad. Inicjatywy, propozycje i konferencje pokojowe są jedynie stratą czasu, działaniem na próżno". (art. 13)
"Egipt w dużym stopniu został odsunięty z pola walki (przeciwko syjonizmowi) poprzez zdradliwe porozumienie w Camp David. Syjoniści próbują wciągnąć inne kraje arabskie w podobne układy, aby usunąć je z pola walki... Odejście z pola walki z syjonizmem jest zdradą i przeklęty będzie ten, kto popełni ten karygodny czyn". (art. 32)
"Dzień sądu ostatecznego nie nadejdzie, dopóki muzułmanie nie staną do walki z Żydami i zabiją ich. Żydzi będą chować się za skały i drzewa, a skały i drzewa będą wykrzykiwać: 'Muzułmaninie, jest tutaj Żyd ukrywający się za mną, chodź i zabij go'." (art. 7)
"Wróg od dłuższego czasu knuje intrygi... i jednocześnie gromadzi ogromny i wpływowy dobytek materialny. Mając pieniądze, objął swą kontrolą światowe media... Przy użyciu swych pieniędzy rozpętał rewolucje w różnych częściach globu ziemskiego... Opowiedział się za rewolucją francuską, rewolucją komunistyczną i większością innych rewolucji, o których słyszymy... Mając pieniądze, powołano do życia takie organizacje, jak wolnomasoneria, kluby rotariańskie i Lions, które rozproszone są po całym świecie i mają na celu zniszczenie społeczeństw i prowadzonych interesów syjonistycznych... Opowiedziano się za I wojną światową i sformowano Ligę Narodów, poprzez którą wróg może rządzić światem. Opowiadając się za II wojną światową, osiągnięto ogromne korzyści finansowe. Nie ma na świecie wojny, w której (Żydzi) nie maczaliby rąk". (art. 22)
"Intrygi syjonistyczne nie mają końca, po Palestynie obejmą one swym zasięgiem tereny od Nilu aż po Eufrat. Kiedy zakończy się proces przyswajania terenu, nad którym zawisła ich ręka, będą oni kontynuować swe ekspansywne działania. Knowania żydowskie wyłożone zostały w 'Protokołach Mędrców Syjonu'." (art. 32)
"Hamas sam uważa się za czołówkę i przednią straż na polu walki przeciwko światowemu syjonizmowi. Z chwilą, gdy ugrupowania islamskie z całego świata będą dobrze wyposażone, w imię ich przyszłej roli w walce z podżegającymi do wojny Żydami, powinny również prowadzić taką działalność". (art. 32)
To są OFICJALNE cele i poglądy Hamasu.
Matody Hamasu:
Do największych zamachów terrorystycznych przeprowadzonych przez Hamas podczas pierwszej Intifady należą: - październik 1994 r. - zamach na autobus linii nr 5 w Tel Awiwie (zginęły 22 osoby, a 56 zostało rannych); - luty 1996 r. - zamach na autobus linii nr 18 w Jerozolimie (zginęło 26 osób); - lipiec 1997 r. - podwójny zamach na targowisku Mahane Yehuda w Jerozolimie (zginęło 16 osób). Podczas Intifady Al-Aksa, pomiędzy wrześniem 2000 roku a kwietniem 2004 roku Hamas przeprowadził 425 akcji terrorystycznych przeciwko Izraelowi, zabijając 377 Izraelczyków. Wśród najbardziej przerażających zamachów przeprowadzonych przez Hamas znajdują się: - czerwiec 2001 r. - zamach w Delfinarium w Tel Awiwie (zginęły 21 osoby); - sierpień 2001 r. - zamach w Pizzeria Sbarro w Jerozolimie (zginęło 15 osób); - grudzień 2001 r. - zamach na autobus w Hajfie (zginęło 15 osób); - maj 2002 r. - zamach w sali Rishon Letzion ( zginęło 16 osób); - czerwiec 2002 r. - zamach na autobus linii nr 32 w Jerozolimie (zginęło 19 osób); - marzec 2003 r. - zamach na autobus linii nr 37 w Hajfie (zginęło 15 osób); - czerwiec 2003 r. - zamach na autobus linii nr 14 w Jerozolimie (zginęło 17 osób). Hamas twierdzi, że wszyscy terroryści-samobójcy przeprowadzili bohaterskie "operacje śmierci męczeńskiej".
Źródło do porównania z oficjalnymi danymi i listą ofiar.
Metody Hamasu wobec palestyńczyków. (via Europa 21)
