Początek lat 90tych, pierwsze wybory prezydenckie. Kaczyński z Wyszkowskim ściągneli z Sulejówka i przekonali do kandydowania legendarnego przywódcę Solidarności Lecha Wałęsę, z Kanady przyjechał polonijny biznesmen i początkujący polityk Stan Tymiński, rządząca partia wystawiła tzw. intelektualistę czyli polityka o charyzmie mopa (copyright by Nigel Farage), który zasłynął tym, że zemdlał podczas swojego expose. Do drugiej tury wszedł Wałęsa oraz Stan Tymiński wobec czego jeden z promintentych polityków rządzącej partii orzekł, że "Polacy nie dorośli do demokracji".
Przypomniałem sobie to stwierdzenie obserwując chucpę związaną z wyborami na Białorusi. Opozycja antyłukaszenkowska zamiast wystawić jednego charyzmatycznego polityka, wystawiła dziewięciu. W dodatku niektórzy z nich nie wykorzystali nawet darmowego czasu w państwowej telewizji. Klęska wyborcza była jedynym logicznym skutkiem takiej strategii. Działacze opozycji zamiast pogodzić się z klęską i wyciągnąć z niej wnioski na przyszłość stwierdzili, że Białorusini nie dorośli do demokracji i postanowili poprawić jej werdykt w wariancie ulicznym. Łukaszenko nie jest jednak idiotą i rewolucja skończyła się nim się zaczęła.
Jakie wnioski powinna z tych wydarzeń wyciągnąć Polska?
Uważam, że nie ma żadnego powodu dla którego Polska powinna zmieniać politykę wobec Łukaszenki. Wyniki wyborów dowodzą, że nadal cieszy się poparciem większości narodu,a opozycja jest skłócona i nie ma pomysłu na zdobycie władzy ani drogą pokojową ani w wyniku rewolty.
