Dział: Technologie. Temat: Nauka
Nawet nie uświadamiamy sobie, w jakim stopniu jesteśmy niewolnikami jedynego sposobu wyjaśniania przyrody,a mianowicie : za pomocą przyczyn tkwiących w warstwie mikro ,czyli atomowej i subatomowej.
Nie twierdzę, że ta metoda poznania przyrody nie ma sukcesów poznawczych, jej owocem jest przecież nowa fizyka ,tak radykalnie różna od fizyki wieków XVII-XIX. A także (lub dla niektórych- głównie ) nowa technologia i cywilizacja, będące prostym zastosowaniem tej nowej fizyki.
Dominacja metody badania przyrody w oparciu o schemat:wszystkie zjawiskai procesy mają swoje źródła przyczynowe w obiektach i oddziaływaniach międzyatomowych i subatomowych, objawia się nawet w fizyce megakosmosu,.Powstała przecież i rozwija się dynmicznie- kosmologia kwantowa , a oddziaływanie grawitacyjne (faktor kreacyjny struktury wszechświata ) jest już podobno kwantowe- przynajmniej na biurkach fizyków teoretycznych.
W tym fakcie , to jest _ w dyktaturze i w wszechwładnym panowaniu jedynej metody badania i poznawania przyrody, widzę pierwszą przyczynę zastoju badawczego fizyki aktualnej (drugą, będącą jej skutkiem jest bariera energetyczna) , oraz kryzysu tej nauki, polegającego na upadku myśli teoretycznej i nędzy laboratoriów eksperymentalnych ( poza globalnymi narzędziami HEP).
Ten bardzo szkodliwy dogmat metodologiczny naruszyli dwaj fizycy: Mauricio Bustamante z Instytutu Nielsa Bohra w Danii i Sanjiba Kumara Agarwalli z Instytutu Fizyki w Bhubaneswar w Indiach, analizujac dane z Obserwatorium Neutrino o nazwie IceCube ,które znajduje się na biegunie południowym[1].
Fizycy ci, zbadali przebieg zmian w oscylacjach neutrin korzystając z tysięcy detektorów systemu IceCube , wkopanego na głębokość 1 kilometra w lodową skorupę Antarktydy. Niestety,model standardowy (MS)nie potrafi tę historię zmian wyjaśnić.
Przypomnę,że hipoteza oscylacji neutrin (potwierdzona w badaniach zespołu Super-Kamiokande ,nobel 2015) mówi o zmianie tożsamości neutrin- na przykładzie neutrin emitowanych przez Słońce.
W modelu standardowym (MS),wyróżniono trzy typy (zapachy) neutrin: elektronowe, mionowe, oraz neutrino taonowe. Neutrino elektronowe, na drodze od Słońca do detektora, od czasu do czasu przyjmuje formę neutrina mionowego lub taonowego.
Według (MS), aby osylacja neutrin mogła mieć miejsce , neutrina muszą mieć masę różną od zera. Ponieważ istnieją trzy stany zapachowe neutrin,przyjeto, że istnieją także trzy stany masowe.Od kilku lat jesthipotea istnienae tak zwanych neutrin sterylnych,o znikomej masie i oddziaływaniu z materiąwyłącznie grawitacyjnym..
Wymienieni dwaj fizycy,dysponując unikalną biblioteką danych z systemu IceCube zauważyli teoretycznie,że jeśli się wykroczy poza model (MS) i przyjmie hipotezę interakcji dalekiego zasięgu pomiędzy neutrinami i elektronami, to przebieg zjawiska oscylacji neutrin moze mieć model spójny logicznie i bogatszy prognostycznie.
Czytelnik chyba wie o tym że wszystkie oddziaływania między atomami i ich składnikami (cząstkami elementarnymi) są krótkozasięgowe, z wyjątkiem oddziaływania elektromagnetycznego i grawitacyjnego.
Mauricio Bustamante i Sanjiba Kumara Agarwalli opracowali matematycznie hipotezę powiązania przyczynowego pomiędzy dużymi populacjami elektronowymi wskali galaktycznej ,a zmianami parametrów wiązek neutrinowych ,rejestrowanych na stacji IceCube na biegunie południowym. Natura i hamiltonian tego oddziaływania nie są takie same jak dla oddziaływania : elektron-neutrino.Jest to oddziaływanie między : strukturą kolektywu elektronów , a strukturą wiązki neutrin określonego typu.
Wyniki badań eksperymentalnych nie są jednoznaczne prawdopodobnie dlatego, że hipotetyczne oddziaływanie jest bardzo słabe i dopiero wielkość populacji elektronów zadecyduje o wartosci kolektywnej siły wpływającej na oscylacje neutrin.Jednak wykrycie nowego oddziaływania dalekiego zasięgu (podobnego do zasięgu grawitacji) może naruszyć fundamenty astronomii.
Literatura
[1]M. Bustamante, S. K. Agarwalla, Universe’s Worth of Electrons to Probe Long-Range Interactions of High-Energy Astrophysical Neutrinos,Phys. Rev. Lett. 122, 061103 ,12.02. 2019
