Skokowy wzrost kursu franka szwajcarskiego skłania - po raz kolejny - do analizy ryzyka podejmowanego przez kredytobiorców. Jasne jest, że klient - w relacji z bankiem - jest słabszy. Nie zawsze głupszy: nec Hercules contra plures. Zawsze możemy to skwitować - widziały gały co brały. Ja jednak proponowałbym rozwiązanie zmuszające i bank do rozwagi.
Obecnie jest tak, że bank udzielając kredytu w d... ma wartość mieszkania. Interesuje go kredytobiorca i poręczyciele. Młody, wykształcony, zarabia No to damy mu kredyt jeżeli procedury potwierdzą, że przez następne kilkanaście - kilkadziesiąt lat można go będzie skubać. Dom, mieszkanie jest bez znaczenia. To jego sprawa, jego ryzyko. Nasze czyli banku ryzyko polega na prawidłowej ocenie konia, nie stajni.
A wystarczy by prawo ograniczyło ryzyko kredytobiorcy do utraty domu czy mieszkania kupionego na kredyt. Wtedy bank nie miałby konia tylko stajnię. Musiałby inaczej kalkulować własne ryzyko. Bank dostawałby klucze do mieszkania, a nie - jak teraz - i mieszkanie i niewolnika.
