Maciej Maleńczuk nie jest moim idolem. Szczerze pisząc moi muzyczni idole już (prawie) wszyscy nie żyją. Ale artystę Maleńczuka znam z aktywności pozartystycznej. Ostatnio natrafiłem na wywiad artysty dla Gazety Wyborczej
Artysta kokietuje: - Moje dzieci pytają mnie o to, co się teraz dzieje na świecie. A ja nie potrafię im tego wytłumaczyć. Najprostsze wyjaśnienie: bo ktoś komuś wyprał mózg. Ale dlaczego i jak? Jakąś ucieczką od tego jest muzyka.
Konkretnie to jest tak:
- Patrzę na to, jak reaguje ulica. Na co dzień na koncertach mam do czynienia z publicznością rzędu 700-1000 osób. Na takich przedziałach robi się sondaże. Co prawda w klubie mam wyselekcjonowaną widownię. Pewne osoby nigdy nie pójdą na Maleńczuka, inne nie zapłacą za bilet. Skoro płacisz za bilet, to choć trochę mnie lubisz. Ale mimo to nawet ta przesiana już publiczność szemrze, kiedy się naśmiewam z pewnych polityków czy kolegów po fachu. Ale Paweł Kukiz momentami mówi rzeczy wręcz faszystowskie, z którymi ja po prostu nie mogę się pogodzić.
Widownia ma inne zdanie?
- Sala mruczy. Sala jest ksenofobiczna, nie lubi czarnych czy Cyganów. Czasami lubię rzucić takie porównanie - gdy jakiś żuczek ma ruję, zieloni są gotowi przywiązać się do drzew i zatrzymać budowę autostrady, a kiedy Cyganie rozbiją obóz, wpada policja i nikt nie staje w ich obronie, mimo że to przecież ludzie, nie jakieś żuczki. Nieprzyjemna konstatacja, ale prawdziwa.
