Już za chwilę sonda Cassini przeleci, po raz 42, w pobliżu Tytana. Jak pewnie wiecie, ten największy księżyc Saturna jest bardzo interesującym miejscem. Jest jedynym satelitą posiadającym gęstą atmosferę (na 'poziomie morza' większym od ciśnienia ziemskiej atmosfery półtora raza), ze skomplikowanym cyklem 'hydrologicznym' i metanem odgrywającym rolę wody. Od jakiegoś czasu podejrzewano także, iż sto kilometrów pod powierzchnią Tytana - zbudowanego w sporej części z lodu - znajduje się ciekły wodny ocean, podobny do tego znanego z księżyca Jowisza, Europy. Kolejny, spektakularny dowód na istnienie takiego oceanu dostarczyła niedawno sonda Cassini: okazało się, że zestalona skorupa Tytana dosłownie ślizga się po nim, i to z dość dużą prędkością (nawet o 30 kilometrów w ciągu niecałych 2 lat).
Obecność wody i związków organicznych na (albo "pod") Tytanie sprawia, iż możliwość powstania - i przetrwania - jakichś prymitywnych form życia, odżywiających się węglowodorami i wodorem, jest na serio rozważana przez naukowców. Niektórzy sądzą nawet, iż pierwsze poszlaki wskazujące na istnienie takiego życia - w postaci zmniejszonego stężenia cząsteczkowego wodoru - zostały już znalezione przez próbnik Huygens. Jednak rozstrzygnąć w decydujący sposób tej hipotezy nie mogą ani dane z Huygensa, ani z Cassiniego.
Dobra wiadomość jest taka, że już teraz prowadzone są wstępne prace nad dedykowaną misją do Tytana: sondą, która pod koniec trzeciej dekady XXI wieku wejdzie na orbitę tego księżyca, zrzuci lądownik oraz aerobota-balon. Zła wiadomość jest taka, że misja ta będzie miała silną konkurencję: w kolejce czekają także Europa i inne galileuszowe księżyce Jowisza, a NASa ma pieniądze tylko na jedną sondę.
Wieczorem postaram się wrzucić jakiegoś apdejta: zespół Cassiniego robi konferencję prasową, na której ma omówić wstępne wyniki analizy danych zebranych podczas przelotu sondy przez wodny gejzer na Enceladusie. Być może do czujników sondy przykleiły się jakieś miejscowe ekstremofilne bakterie ;)
