Doczekaliśmy się finalizacji jednej z najstarszych obietnic Platformy Obywatelskiej - rozdzielenia funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego. Prezydent Lech Kaczyński powołał dziś Andrzeja Seremeta na szefa prokuratury. Oczywiście skutki tego wyboru i "jakość" nominata poznamy dopiero po czasie. Ale myślę, że można już dziś być nastawionym na działania nowego Prokuratora Generalnego z umiarkowanym optymizmem. Pozostały już jedynie formalności - wybór zastępcy i jego powołanie, oraz kontrasygnata Prezesa Rady Ministrów do wyboru Prezydenta.
Wszystkie źródła donoszą, że Andrzej Seremet jest solidnym, pracowitym, skromnym człowiekiem, z silnym poczuciem sprawiedliwości i niezwykle doświadczonym w zakresie najcięższych i najpoważniejszych postępowań karnych. W młodości członek NZS-u. Mało medialny, bez parcia na szkło, bez koneksji politycznych, ale z wyczuciem problemów i bolączek polskiego wymiaru ścigania i chęcią wprowadzenia konkretnych zmian. Co też bardzo ważne, jest sędzią, a nie prokuratorem, czyli troszkę outsiderem, który jednak dobrze orientuje się w sprawach prokuratorskich, a nawet działał jako "oskarżyciel" (jako rzecznik dyscyplinarny). Pozycja wyjściowa praktycznie więc idealna
Nigdy nie ukrywałem, że jestem zwolennikiem rozdzielenia funkcji ministerialnych (czysto politycznych) od funkcji związanych z wymiarem sprawiedliwości. Zbyt duże pole do nadużyć, zbyt wielka pokusa, żeby "pociągać za sznurki". Dlatego PO ma jednak u mnie + za przeforsowanie tej zmiany, natomiast Prezydent za wybór obiektywnie lepszego kandydata z finałowej pary przedstawionej przez Krajową Radę Sądownictwa.
Jest nadzieja na to, że niezależna prokuratura przestanie z jednej strony działać na wyraźne zlecenia aktualnej władzy, czy to wszczynając postępowania, czy też tego nie robiąc w dogodnych wypadkach. Jest nadzieja na większą niezależnośc samych prokuratorów od zmory odgórnych "wytycznych". Jest nadzieja na odrobinę normalniejsze państwo i zdrowszy wymiar sprawiedliwości.
