Postawiona w tytule teza dla wielu z pewnością zabrzmi, jak herezja. Niestety lewicowa propaganda wmawia nam, że biedniejszym trzeba pomagać, najlepiej dając im pieniądze. Moim zdaniem jest to bardzo mylne przeświadczenie.
Po pierwsze, żeby komuś dać, najpierw trzeba komuś zabrać, oczywiście w formie wszelkich podatków, których ogrom w dzisiejszych czasach jest wręcz porażający. Trudno się dziwić, że Gerard Depardieu ucieka, aż do Rosji, żeby tylko nie oddawać 75 % swoich dochodów. To nie ma nic wspólnego z patriotyzmem, to jest zwykła grabież. Należy sobie uświadomić, że gdyby nie system zasiłków i zapomóg więcej pieniędzy zostawałoby w portfelach obywateli, co napędzałoby gospodarkę i zmniejszało bezrobocie. Dzisiaj pieniądze są marnotrawione na urzędnicze pensję i często nie trafiają do tych najbardziej potrzebujących, ale do zwykłych oszustów.
Po drugie należy sobie uświadomić, że dając pieniądze żebrakowi wyrządzamy mu krzywdę, bo uczymy go, że nie robiąc nic pożytecznego można jakoś egzystować. Może kokosów nie ma, ale na tanie wino i chleb starczy. Człowiek taki nie ma motywacji, żeby zmienić swoje życie. Podobnie jest z pomocą socjalną. Ludzie otrzymują pieniądze i tracą chęć poszukiwania pracy. Zaczynają żyć w przekonaniu, że wszystko, im się należy. Co gorsza wychowują w tym przeświadczeniu swoich potomków. Zjawisko bezrobocia w miejscowościach, gdzie kiedyś były PGR-y stało się niemalże dziedziczne. Winna jest temu również pomoc socjalna. Gdyby pozbawić tych ludzi zasiłków i zapomóg może zaczęliby zachowywać się, jak dorośli ludzie, czyli wzięli odpowiedzialność za siebie. Dopóki będziemy ich traktować, jak dzieci, tak też będą się zachowywać. Może gdyby stracili swoje dotychczasowe źródła utrzymania zaczęliby myśleć przed zdecydowaniem się na kolejne dziecko. Może wreszcie dorosły facet, wziąłby odpowiedzialność za swoją rodzinę, a nie stał w kolejce w urzędzie po zasiłek, dodatek etc. Ponadto ludzie, którzy oswoili się z myślą, że w naszym kraju nie ma pracy, ale za pieniądze przyznane przez opiekę społeczną da się jakoś żyć są bardzo podatni na wszelkiego rodzaju uzależnienia. Przecież nie od dziś wiadomo, że jak ktoś ma za dużo wolnego czasu, to przychodzą mu do głowy głupoty.
Po trzecie taka sytuacja jest najwygodniejsza dla rządzących. Oni nie muszą się o nic martwić. Zabierają pieniądze panu X, a dają panu Y, co gorsza ten system wymaga zatrudnienia gromady urzędników z politycznego nadania, którzy te pieniądze będą jednym zabierać, a drugim przyznawać. Ponadto taki system rodzi korupcję i nadużycia. Dla polityków rządzących partii ta sytuacja jest wygodna. Mogą powiedzieć, że pracy co prawda nie ma, ale jest przecież opieka społeczna, co oznacza, że dbają o najbiedniejszych. Gdyby pieniędzy nie rozdawano byłaby społeczna presja, żeby rząd tworzył warunki do rozwoju przedsiębiorczości, tworzenia nowych miejsc pracy. Dzisiaj z podatków pracujących obywateli rozdaje się zasiłki i zapomogi oraz marnotrawi ogromne sumy na masę niepotrzebnych szkoleń.
Lider części czarnoskórych Amerykanów, organizator „Marszu Miliona Mężczyzn” Louis Farrakhan głosił konieczność likwidacji programów pomocowych, upatrując w nich jedną z przyczyn wielu problemów czarnoskórych mieszkańców USA. Zachęcał ludzi do wzięcia odpowiedzialności za siebie. Oczywiście w Ameryce nikt nie wziął tych postulatów na poważnie, Obama dalej woli bawić się w „Janosika”. Jakie są tego skutki polityki socjalnej? Najpoważniejszy jest taki, iż 60 % czarnoskórych dzieci w USA wychowuje samotnie matka. Czy to pozwala społeczności afro amerykańskiej z optymizmem patrzeć w przyszłość?
Niestety w Polsce jest podobnie daje się ludziom psie pieniądze. Za mało żeby żyć, za dużo, żeby umrzeć. Zabija się ich entuzjazm, marzenia, popychając w ramiona nałogu. Wmawia się im, że to dla ich dobra. Żyją w swoich domowych więzieniach, bez nadziei na lepszą przyszłość. Najbardziej ambitne i odważne jednostki tylko myślą, jak znaleźć dla siebie miejsce w Wielkiej Brytanii lub Holandii i nie chcą już nigdy wrócić do kraju. Będą jeszcze przez lata tworzyć PKB tych krajów, a my zostaniem z milionami wiecznych bezrobotnych i katastrofą demograficzną… Ot taki skutek socjalistycznej dobroci i rozdawnictwa pieniędzy.
