Totalitaryzm myśli, który przenika teksty przywódców intelektualnych opozycji (Pana Bratkowskiego i Pana Lisa), budzi moje głębokie obywatelskie zaniepokojenie. Z zadziwieniem czytam używanie przez nich kwantyfikatorów wielkich wobec przeciwników politycznych, autorytarne narzucanie Wszystkim Polakom swoich diagnoz. Obaj Panowie, zaiste nie są Polakami jakiegoś sortu. Panowie są raczej z ducha resortowi, na dodatek mają przekonanie o swojej jedynie słusznej racji i serwują to autorytarnie – ONI WIEDZĄ TOTALNIE, ONI WIEDZĄ LEPIEJ. W tekstach obu Panów trudno bowiem dopatrzeć się minimum refleksji o tym, że Polacy potrafią czytać, są tacy, którzy nie mają ochoty na beton jedynie słusznej opinii i urządzają sobie spacery od Naszego Dziennika po Na Temat czy Biuro Opinii. Obserwują co się dzieje z TK i myślą, że zabawa nie zaczęła się wraz z desygnowaniem Beaty Szydło na Premiera. Szukają wcześniej i patrzą jak sprawa była załatwiana przez poprzednie rządy. Na tym tle intencje boju KOD o Trybunał zaczynają wyglądać na walkę o partykularne interesy, a nie na wojnę męczeńską o demokrację. O apolityczności Pana Rzeplińskiego zapomnijmy – sam pisał ustawę dla PO, sam potem ją oceniał, a na końcu robi za apolitycznego deliberując z posłami PO, w końcu nie może zejść ze sceny - choć upolityczniony jest już tak, że nie wiadomo właściwie w czym ta jego apolityczność może się jeszcze przejawiać, chyba w pustych deklaracjach.
Zda się, ktoś mi chce zabetonować myślenie. No cóż Panowie, wasza totalna walka i totalne diagnozy na kruchym gruncie stoją. Otóż w demokracji jest tak, że można myśleć inaczej niż Wy, biorąc pod uwagę dość jaskrawe fakty. Fakty pokazują zaś, że dla Was historia trwa od 25.10.2015. Ja zaś sięgam przynajmniej do 15.06.2015. Polecam włączyć pamięć. No chyba, że resort zabrania i każe karmić się w imię swojego interesu zbiorową amnezją.
