Znalazłem artykuł pana/pani Zhou i współpracowników pod tytułem "The Inhibitory Effects of Garlic ( Allium sativum ) and Diallyl Trisulfide on Alexandrium tamarense and other Harmful Algal Species" czyli "Hamujący wpływ czosnku i di-alilo-tri-siarczku na Alexendrium tamarense i inne gatunki szkodliwych alg". Potem było już mniej ciekawie.
Chiński zespół zbadał wpływ ekstraktu czosnku na tępo wzrostu pięciu gatunków bruzdnic (mikroskopijnych glonów): Alexandrium tamarense, Scrippsiella trochoidea, Alexandrium catenella, Alexandrium minutum, Alexandrium satoanum oraz okrzemki z rodzaju Chaetoceros. Jaki sens kryje się za tym badaniem? Celem badania było znalezienie odpowiedzi czy czosnek, znany ze swoich bakteriobójczych i bakteriostatycznych właściwości, można zastosować jako środek kontrolujący zakwity glonów.
Otóż bruzdnice (i inne glony) odpowiedzialne są za tzw. czerwone przypływy (red tide), czyli zakwity alg morskich obejmujące olbrzymie obszary przybrzeżne. Problemem jest to, że Alexandrium sp. (inne gatunki sinic także) produkuje saxitoksynę. Jest to neurotoksyna u ludzi powodująca paraliż po spożyciu morskich mięczaków. Małże odfiltrowując wodę i żywiąc się mikro planktonem, akumulują toksyny pochodzenia glonowego. Czerwone przypływy są także przyczyną strat w rybołówstwie, gdyż toksyny produkowane przez algi są toksyczne także dla ryb.
Posłużono się hodowlami wspomnianych glonów oraz ekstraktem z czosnku. 100 g czosnku zmiksowano z 100 ml wody (100% w/v), odsączono, w końcu dodano ekstrakt do hodowli, tak by stężenie wynosiło 0,02%; 0,04%; 0,08%; 0,16%; 0,32%. Jako dodatkowy eksperyment do hodowli glonów dodano di-alilo-tri-siarczku. Jest to substancja powstająca w uszkodzonych komórkach czosnku dzięki działalności uwolnionych w ten sposób enzymów. Następnie policzono komórki i po zastosowaniu metod obróbki statystycznej danych przedstawiono wyniki w kilku wykresach. Wyniki spisano i opublikowano w Journal of Applied Phycology. Proste, nieprawdaż.
JAP nie jest czasopismem o wysokim Impact Factor, ale i tak liczy się w dorobku i ludzie to czytają. Jednak w mojej własnej klasyfikacji artykuł osiągnęło wysoki IF, gdyż zacząłem myśleć o tej publikacji. Chciałbym podzielić się kilkoma przemyśleniami.
Cóż potrzeba by zrobić badania na publikację naukową? Czy musi to być wieloletni program badawczy? Niekoniecznie. Listę potrzebnych rzeczy można zacząć od kilku studentów w czasie ćwiczeń laboratoryjnych. Studenci przynoszą też wodę ze stawu, oczka wodnego, fosy miejskiej czy innego akwenu z zakwitem glonów. Ponieważ nie da się łatwo określić tego co w próbce takiej wody mieszka, możemy wykorzystać jako próbkę ekologiczną. Wyniki będą wyłącznie jakościowe, ale to i tak dobrze. Precyzyjne ilościowe wyniki uzyskać można stosując czyste kultury sinic, zielenic, okrzemek, itp. organizmów występujących w naszych rzekach i jeziorach. Czosnek nie jest drogim odczynnikiem, więc uczelnia może sfinansować zakup. Ostatecznie jest możliwym przerzucenie kosztów na studentów. Potrzebny będzie jeszcze mikroskop i hemocytometr, dzięki którym komórki alg zostaną policzone. Następnie z tych danych tempo wzrostu i wpływ ekstraktu mogą być obliczone i obrobione przy zastosowaniu nowoczesnych metod statystycznych np. ANOVA. Do programu ćwiczeń proponuję dorzucić jeszcze pomiary ilości chlorofilu, białka czy aktywności enzymatycznej (jakiegoś) enzymu. Wszystko następnie spisać PO ANGIELSKU i wysłać do Journal of Applied Phycology.
Jeśli ktoś chce wykorzystać ten pomysł, proszę brać póki ciepły i badać. W małej grupie można przeprowadzić takie badania w ciągu tygodniowego bloku zajęć praktycznych z biochemii czy biotechnologii. Potrzeba ciekawych zajęć, a perspektywa publikacji z wyników ćwiczeń, będzie mobilizować studentów do pracy, nie tylko na tych ćwiczeniach.
Wyniki chińskich badaczy: Cztery z badanych gatunków silnie reagują na obecność ekstraktu czosnku. A minutum i okrzemki Chaetoceros okazały się odporne. Ekstrakt jest aktywny nawet po kilku dniach po przygotowaniu, a di-alilo-tri-siarczek nie jest głównym czynnikiem hamującym wzrost glonów.
Szczegóły znaleźć można w omówionej publikacji: Zhou et al., Journal of Applied Phycology 2008 .
22324
