Czy warto studiować dziennikarstwo?
Zapytała mnie studentka 1-go roku dziennikarstwa w Kielcach. Moja odpowiedź brzmi zdecydowanie NIE.
- Po pierwsze po dziennikarstwie być może ma się warsztat medialny - ale firmy z dziedziny mediów wcale tego warsztatu nie cenią. Już raczej wolą osobę z wykształceniem w jakiejś konkretnej dziedzinie, którą nauczą warsztatu dziennikarskiego takiego, jaki sobie życzą, niż miałyby dyskutować z osobą, która będzie twierdzić , że "na studiach uczyli inaczej".
- Po drugie, z tego się nie wyżyje. W dziennikarstwie bardzo chętnie zatrudniane są młode osoby - prawie za darmo. Bowiem sam fakt ocierania się o ten zawód i spotkania z osobami interesującymi dla mediów jest sam w sobie tak atrakcyjny, że ... nie trzeba płacić. Młode osoby zrobią tę pracę za darmo lub prawie za darmo. W branży pozostają nieliczni i najlepsi. Jeśli więc ktoś jest przeciętny - niech nawet nie zaczyna, bo straci tylko czas.
- Po trzecie trzeba uważać w co konkretnie w mediach się angażować. Media drukowane przeżywają kryzys, bo odpływają reklamodawcy i chyba już nie wrócą. Zmienia się kształt mediów. W siłę rośnie internet.
- Po czwarte mnóstwo artykułów piszą eksperci, którzy nie są dziennikarzami - ale ekspertami w swojej dziedzinie. Tak więc dziennikarze nie są aż tak bardzo potrzebni. Napiszą i przyślą swoje artykuły inni - często za darmo.
- Po piąte - jest związane z "po czwarte" - mnóstwo rzeczy publikują ludzie ZA DARMO w internecie. Po co więc płacić komuś, skoro można mieć teksty za darmo.
Podsumowując poradziłąm studentce, aby dobrała sobie drugi kierunek, który mógłby być jej pasją. Stwierdziła, że uwielbia film. Tak - kierunek "kulturoznastwo" i dziennikarstwo - to już bardziej sensowne połączenie niż samo dziennikarstwo. Przynajmniej będzie mogła być ekspertką w kulturze i pisać na ten temat o ile będzie dobra. Ale być dobrym tzn. dać z siebie absolutnie wszystko. To znaczy być najlepszym.
Poza tym nie da się po tych dwóch kierunkach znaleźć później pracy bez znajomości języka angielskiego. Bo po tych dwóch kierunkach będzie mogła robić wszystko (nawet stać w sklepie za ladą). Ale jeśli rozwinie się osobowościowo, nabędzie umiejętności swobodnego i samodzielnego formułowania sądów, przelewania ich na papier i znała angielski - z pewnością znajdzie pracę w kulturze. A przy okazji będzie pisać. Może się też stać odwrotnie. Znajdzie pracę w mediach, a zajmować się będzie tematem kultury. W obu przypadkach język angielski w naszym zglobalizowanym świecie będzie nieodzowny.
Pzdr
Ewa Pióro
PS.
Ostatnio nie publikowałam, gdyż wspólnie z Pawłem Burdzym - współautorem mojego poradnika "Jak znaleźć pracę i nie zgubić po drodze siebie" - zajmowaliśmy się promocją książki.
"Jak znaleźć pracę i nie zgubić po drodze siebie" ukazał się 15 listopada 2010 i do dziś nakład jest na ukończeniu. Ostatnie sztuki można jeszcze kupić bezpośrednio w Wydawnictwie Świat Książki.
To pokazuje jak bardzo osoby potrzebują ukierunkowania zawodowego. Tydzień temu przez 2 dni mieliśmy dyżur w SuperExpresie i rozmawialiśmy z czytelnikami o tym jak znaleźć pracę. Telefony się urywały.
Najbardziej jednak cieszą pochwały od czytelników. Na przykład takie jak ten:
"Nazywam się Małgorzata K. Chciałam Pani serdecznie pogratulować, gdyż przypadkiem obejrzałam Program w TVP 2, gdzie była mowa o Pani książce. Sama niedawno ją kupiłam i mogę się pochwalić już pierwszym małym sukcesem- z pomocą książki zostałam w końcu zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną. Jeszcze raz gratuluję i życzę powodzenia. Pozdrawiam Małgorzata K." Taki mail cieszy, choć zaproszenie na rozmowę to dopiero 1/3 drogi. Ale to świetnie, że dziewczyna wreszcie została zaproszona !
Pozdrawiam wszystkich i zapraszam na stronę www.innapraca.pl. Przez tę stronę udzielam bezpłatnych porad dotyczących sytuacji zawodowej, przekwalifikowania, decyzji w sprawie sytuacji w miejscu pracy.
