UWAGA!!! Ten wpis jest wynikiem frustracji młodego człowieka, zażenowanego tym co obecnie dzieje się z naszym krajem. Jeśli jesteś: komunistą, socjalistą, libertynem, masonem, pseudopostępowcem, platformersem etc. to lepiej tego nie czytaj, bo grozi to dla Ciebie atakiem serca.
22 stycznia 1863 roku wybuchło powstanie styczniowe. Tylko kto o tym pamięta? Historycy, pasjonaci, dziennikarze, którzy na każdym kroku przypominają nam o każdej rocznicy, z reguły – bezskutecznie. A przecież ten ogromny zryw narodowowyzwoleńczy, pociągnął za sobą ok. 200 tysięcy ludzi. Ludzi, którzy swoje bohaterstwo w większości przypłacili życiem, zdrowiem, zsyłkami na Sybir, więzieniem, represjami, emigracją czy rusyfikacją. Mowa tu nie tylko o Polakach, chociaż ci stanowili większość. Warto pamiętać, że w powstaniu tym brali udział przedstawiciele różnych nacji, którzy wspierali nas w walce niepodległość.
Dziś wszechobecne lewactwo i libertynizm próbuje wykorzenić z nas pragnienie pamięci o wielkich chwilach w naszych dziejach. A wszystko zaczęło się od pewnego parszywego czerwonego knura, który powiedział swego czasu, że: „Nie należy patrzeć w przeszłość, lecz iść w przyszłość z duchem czasu” (czy jakoś tak). Oczywiście wtajemniczeni wiedzą o co kogo chodzi. Na szczęście epoka tego człowieka powoli odchodzi w niepamięć, lecz krzywda jaką sprawił on wielu obywatelom polskim jest niebywała.
Tymczasem historia jest nauczycielką życia i dziś, w kontekście śledztwa smoleńskiego, przekonujemy się, że nasz obecny rząd mógłby się od niej wielu rzeczy nauczyć.
Oczywiście nie sposób wprost porównać obecnego stanu rzeczy do tego sprzed 150 lat. Warto jednak pokusić się o przeanalizowanie pewnych uniwersalnych kwestii.
Asertywność – to cecha której z pewnością brakuje rządowi i premierowi Tuskowi w stosunkach z silnymi sąsiadami. Tylko, co z silną Polską? Czy tak trudno powiedzieć stanowczo „NIE” w momencie, gdy ktoś narusza nasz interes? Władze powstania styczniowego nie miały z tym problemu. Warto przytoczyć chociażby postulat mocarstw świata zachodniego (Francja, Wlk. Brytania, Austria) skierowany do ówczesnej Rosji, w którym mowa była o przywróceniu autonomii królestwa Polskiego i stanu z roku 1815. Powstańcy nie obawiali się powiedzieć asertywnie – „chcemy więcej, pragniemy rozciągnięcia tych praw na wszystkie ziemie zabrane”.
Dziś rząd próbuje zamieść pod dywan sprawę katastrofy smoleńskiej, w imię „dobrych stosunków z Rosją”. Czy po to pokolenia naszych rodziców, dziadów, pradziadów walczyły, aby teraz grupa pajaców klęczała przed „Carem Wszechrusi” – Putinem?
Inną rzeczą jakiej możemy się nauczyć od powstańców styczniowych to stosunek do najbliższych sąsiadów. Powstańcy proklamowali powstanie wspólnego państwa polsko-litewskiego. Co ciekawe uhonorowali także Rusinów – protoplastów dzisiejszych Ukraińców i Białorusinów. W godle powstania, obok Orła Piastowskiego i Pogoni Litewskiej znajduje się Archanioł Michał – symbol Rusi. Władze powstania utrzymywały także dobre stosunki ze zniewolonymi austriacką okupacją Węgrami.
Dziś dobre relacje, jakie mieliśmy z Gruzją, państwami bałtyckimi, czy Ukrainą za czasów prezydentury Lecha Kaczyńskiego zostały zaprzepaszczone. Donald Tusk i jego wierny druh – Bronisław Komorowski zniszczyli to wszystko w imię „dobrych stosunków z Rosją”.
Wnioski:
- Polacy nie pamiętają o ważnych rocznicach – wynik nędznej jakości edukacji (na szczęście media stoją na wysokości zadania).
- Powoli stajemy się satrapią na rubieżach świata zachodniego i Rosji.
- Lepsi niscy wzrostem, ale wielcy duchem i mądrością Kaczyńscy niż pokraka – Tusk i gajowy – Bronek.
Proszę nie zarzucać mi nawoływania do wojny z Rosją. Pragnę poprawnych stosunków z tym krajem, ale na PARTNERSKICH zasadach, a nie polegających na uległości.
Piotr Cieplucha
