Maciej Rosiński
Wśród medialnych doniesień w Polsce na temat Prawego Sektora, poza zachwytami nad „dzielną armią Majdanu” trudno znaleźć bardziej szczegółowe informacje zarówno o genezie powstania, źródłach finansowania, powiązaniach personalnych krajowych i zagranicznych, jak i realnych celach politycznych tej formacji.
Lider Prawego Sektora, Dmytro Jarosz 16 marca br. na stronie internetowej swojej organizacji napisał m.in.
„W przypadku agresji Rosji na terytorium Ukrainy zostaną zniszczone gazociągi, którymi Rosjanie transportują swoją ropę naftową i gaz na Zachód”.
„Pamiętamy o tym, że Rosja zarabia pieniądze, tłocząc ropę naftową i gaz na Zachód przez nasze rurociągi. Dlatego zniszczymy te rurociągi i pozbawimy wroga finansowania”[1].
Pytanie nr 1: W czyim interesie byłoby wysadzenie gazociągów idących przez Ukrainę i Polskę? Kto ucierpiałby na tym najbardziej gospodarczo i wizerunkowo?
Pytanie nr 2: W czyim interesie jest rozbudzanie nastrojów radykalnych, rzutujących na stosunki narodowościowe i etniczne?
Oto kilka faktów dotyczących Prawego Sektora:
1. Jest to organizacja nigdzie nie zarejestrowana, ani jako partia polityczna, ani jako stowarzyszenie, związek zawodowy ani inna organizacja społeczna, więc w świetle prawa funkcjonuje bezprawnie.
2. W skład tej formacji, powstałej dopiero pod koniec 2013 r., wchodzi szereg grup jawnie neonazistowskich, jak np. hitlerowska bojówka C14 (odłam partii Swoboda), Socjalno-Narodowe Zgromadzenia (SNA), występujące na Majdanie z żółtymi opaskami z nazistowskim symbolem wilczego haka, jawnie faszystowska UNA-UNSO, organizuje „Biały Młot” czy „Tryzub”, a także bandyci stadionowi (m.in. Dynamo Kijów), powiązani ze zorganizowaną przestępczością.
3. Czarno-czerwoni przyczyniają się do systematycznego radykalizowania nastrojów społecznych na Ukrainie.
4. Ewentualne wejście do władz, bądź przejęcie władzy przez ugrupowania neonazistowskie skompromitują Ukrainę w Brukseli. A także polskich polityków wspierających „armię Majdanu” i „sektorowców”.
5. Ewentualne wysadzenie gazociągów uderzy przede wszystkim gospodarczo i wizerunkowo w zachodnią Ukrainę (pogłębiając nastroje radykalne), a także w Polskę. Zachodnia Europa da sobie świetnie radę bez surowca pompowanego Gazociągiem Jamajskim, ponieważ już dziś jest bezpieczna energetycznie dzięki Gazociągowi Północnemu, wybudowanemu na dnie Bałtyku.
Popieranie przez Kreml radykalnych prawicowych organizacji poza granicami Rosji dokładnie przeanalizowała m.in. rosyjsko-francuska dziennikarka Elena Servettaz[2], zwracając uwagę, że radykalni nacjonaliści stanowią ważny oręż w formowaniu nastrojów destabilizujących sytuację i idących długofalowo zgodnie z interesami Rosji.
Czy w powyższym kontekście zasadne jest popieranie przez stronę polską radykałów z zachodniej Ukrainy?
Przykład Prawego Sektora ma jednak i polskie odbicie. Od pewnego czasu w naszym kraju rosną w siłę ugrupowania radykalnej prawicy, a także organizacje wprost nawiązujące do tradycji faszystowskiej. Niektóre z nich nawiązały nawet oficjalne relacje z faszystowską Swobodą[3]. Jak pokazał przykład Marszu Niepodległości z 2013 r. tego typu ugrupowania mogą stać się bardzo łatwo instrumentem prowokacji antyrosyjskiej, która z łatwością może zostać wykorzystana przeciwko międzynarodowemu wizerunkowi Polski, a także stać się jednym z kolejnych punktów napięcia na linii Warszawa-Moskwa.
W obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie Środkowej należy przede wszystkim wystrzegać się rozniecania niepotrzebnych emocji, wspierania radykalizmu i rozsiewania atmosfery strachu.
Tekst z portalu Geopolityka.net
[1] http://pravyysektor.info/slider/zvernennya-dmytra-yarosha-uryadu-ukrajiny-ta-spivvitchyznykiv/
[2] http://www.imrussia.org/ru/russia-and-the-world/645-putins-far-right-friends-in-europe/
[3]http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,10799063,NOP_brata_sie_z_antypolska_Swoboda___Nasza_sprawa_.html
