Od czasu do czasu sprawa powraca, pojawia się w mniej lub bardziej dramatycznych okolicznościach, bez względu jednak na argumenty stron zawsze budzi emocje i rodzi pytania o obowiązujące w Polsce prawo i jego stosowanie.
Aborcja na życzenie lub jak kto woli, ze względów społecznych jest w naszym kraju zakazana (oczywiście teoretycznie gdyż jak ktoś chce to nie ma problemu), dozwolona jest jedynie ta ze względów medycznych gdy zagrożone jest życie matki lub gdy stwierdzono ciężkie i nieodwracalne uszkodzenie płodu jak również wówczas, gdy ciąża jest wynikiem przestępstwa. Zgodnie z prawem lekarz ma prawo odmówić wykonania zabiegu (mówimy oczywiście o tych z legalnymi przesłankami) powołując się na tzw. klauzulę sumienia lecz jednocześnie ma obowiązek wskazać innego lekarza, który podejmie się przerwania ciąży. Prawo wydaje się jasne ale jak to w prawie bywa ma liczne furtki, które umożliwiają odwlekanie zabiegu do czasu aż będzie on niemożliwy do wykonania. Rozumiem lekarzy, którzy ze względów na swoje poglądy nie wykonują aborcji pracując w prywatnych gabinetach czy szpitalach, rozumiem również tych, którzy będąc „na państwowym” postępują zgodnie z prawem i sami zabiegów nie wykonują lecz i nie utrudniają tego innym. Jednak szpitale i gabinety są dla pacjentów, nie dla lekarzy i to pacjenci maja największe prawa oraz powinni być najważniejsi. Jeżeli w myśl obowiązującego prawa pacjentka ma przesłanki do dokonania aborcji wówczas lekarzowi nie wolno jej tego utrudniać. Może, a nawet powinien nakazać konsultacje z psychologiem jednak gdy decyzja zapadnie wówczas ma dwa wyjścia, albo sam dokona zabiegu albo wskaże kogoś kto to zrobi za niego.
Państwowa służba zdrowia, prywatna zresztą również jeżeli jest finansowana z publicznych pieniędzy, nie może być oparta o indywidualne zasady etyczne, a jedynie o prawo. Bez względu na to co o tym prawie sobie myślimy. Sprzedawca w sklepie nie może odmówić nam kupna butelki wódki czy papierosów choć sam byłby zdeklarowanym wrogiem używek i promotorem zdrowego stylu życia. Nie może bo sklep ma w swojej ofercie takowe produkty, tak samo spita, nie może odmówić wykonania procedury medycznej jeżeli są ku temu odpowiednie przesłanki. I światopogląd lekarzy nie ma tu nic do rzeczy.
Jakiś czas temu pojawiły się pomysły zakazu sprzedaży środków antykoncepcyjnych w aptekach, ze względu na klauzulę sumienia aptekarzy – pytanie czy chodzi o właścicieli aptek czy sprzedawców? Pytanie co dalej, zakaz sprzedaży mleka dla niemowląt bo farmaceuta jest propagatorem karmienia naturalnego?
Prawo jest prawem i koniec, czy nam się ono podoba czy nie i wszyscy jesteśmy zobligowani do jego przestrzegania. To że akurat nie jest ono zbyt precyzyjne i w rzeczonej sprawie daje pole do interpretacji to inna sprawa i wynika z niechlujności lub niedopatrzenia ustawodawców. Jednak sytuacji poszanowania dla prawa to nie zmienia.
