Przyznam Wam się do pewnego defektu mentalnego. Otóż wychowałem się w rodzinie wieloosobowej mieszkającej w małym mieszkaniu, potem troje Dzieci robiły też sporo zamętu. Teraz mieszkam z Małżonką w stosunkowo dużym domu pod Warszawą, gdzie wieczorami jest absolutna cisza. Niby mi się to podoba, ale jakoś lepiej się czuję, jak coś "gada". Dlatego włączam telewizor, i podczas robienia wieczornych tłumaczeń, pisania durnych raportów, prowadzenia dyskusji na Salonie (!!!), lewym uchem i prawym okiem coś tam słucham, co w naszym okienku na świat jest nadawane.
I jedyne, co mogę zrobić, to wrzasnąć: RATUNKUUUU!!!! Wszystkie te filmy, teleturnieje, dzienniki, to jedna wielka durnota. W głowie się nie mieści, że takie coś ktoś zrealizował. I niech nikt mi nie tłumaczy, że takie jest zapotrzebowanie społeczne. Tak głupich ludzi, którzy by chcieli takie programy oglądać, w Polsce nie ma!!! Może Nauczyciele robią wszystko, aby stworzyć odpowiedniego telewidza, ale póki co, nadal abolwent podstawówki jest zbyt wykształcony na TVP, TVN, czy inny Polsat.
Pisałem o tym wielokrotnie, ale moją wojnę z telewizją i jedzeniem supermarketowym będę prowadził, póki palce będą mogły w klawiaturę bębnić. Będzie to nowa najdłuższa wojna nowoczesnej Europy.
A tak a'propos, czy zwróciliście uwagę, że różne filmy i seriale z PRL-u są pokazywane, albo sprzedawane na płytach. Czterej Pancerni, Kloss, Czarne Chmury, to tak, ale jedyny, rewelacyjny serial Stefana Bratkowskiego "Najdłuższa Wojna Nowoczesnej Europy"- nigdy. Widać nasi telewizyjni animatorzy boją się, że ludzie sobie przypomną, jak ciekawy i pouczający serial może wyglądać...
