Byt państwa wynika z jego części składowych: terytorium, ludności i władzy. Zasadniczo wszystkie trzy części wsparte są charakterem wewnętrznych zależności, które w tradycyjnym ujęciu powinny stanowić podmioty tylko jednego organizmu, co wyraża się równie klasycznym rozumieniu niepodzielnej suwerenności.
Powstaje pytanie, czy Państwo może się zrzec przysługujących mu atrybutów, to jest teyrtorium, ludności i władzy. Oczywiście, że historia zna takie przypadki, tylko w momencie ich zaistnienia, do powstałego w tym charakterze organizmu, nie może używać pojęcia politycznego odnoszącego się do a jedynie geograficznego, na przykład kraju. Oczywiście mamy pojęcia polityczne: landy, kantony, regiony etc. ale wszystkie one dotyczą części większego z bytów i tak należy rozumieć członkowstwo w UE.
Dziś patrząc na ramy Planu Odbudowy dla Europy (KPO), przede wszystkim jego elementy polityczne wyraźnie rysuje się ten projekt, jako kolejna próba federalizacji Europy. Niepowiodło się wprowadzzenie Konstytucji dla Europy, zadowolono się przejściowo Traktatem Lizbońskim... minęło ponad 10 lat, a wzmocniona słabością części swych członków brukselska administracja dąży do narzucenia Nowego Ładu. Pomna klęski z konstytucją europejską, używa pojęć akceptowalnych i nie wywołujących emocji, narzucając już krajom a nie Państwom członkowskim nową federalizację.
Dlaczego? Dlatego, że Unia czyli komunistyczna organizacja (ideologiczne źródła określone w Manifeście z Ventotene autorstwa włoskich komunistów, na którym jak ma być budowana federalna Europa według programu tzw. Grupy Spinellego) - superpaństwo oligarchicznym charakterze, jest wedle klasycznego modelu systemem sprzecznym z defnicją oświeceniowej wizji państwa, którego głównym celem było i powinno być dbanie o dobrobyt i bezpieczeństwo swych obywateli. Trzeba bowiem, zaznaczyć, że państwa narodowe zostały pozbawione jakichkolwiek kompetencji władczych w zakresie kształtowania własnych gospodarek, czemu służy między innymi KPO i Zielony Ład...
W części VI...
Zielony Ład czyli nowa kolektywizacja
Polityka emigracyjna czyli likwidacja cywilizacji łacińskiej
Trójkąt Weimarski zamiast Międzymorza. Berlin zamiast Warszawy
Demokracja deliberacyjna, czyli wolność zza szyby.
