Platforma na czele z premierką leje łzy nad upadkiem państwa polskiego, a obecnego prezydenta w szczególności.
Są to oczywiście łzy krokodylowe.
Rządząca partia bardzo by chciała odpowiedzieć na bezbłędne posunięcie obecnego prezydenta. Jeszcze niedawno platformersi cieszyli się, że ostatnim ruchem Komorowski podarował im niepowtarzalną szansę wbicia klina pomiędzy PiS a Kukiza, w ogóle zaszkodzenia PiS-owi, który z oczywistych względów wrześniowego referendum popierać nie może. Propozycje zawarte w pytaniach są szkodliwe, nie tylko dla partii prawdziwie opozycyjnej, ale dla Polski w ogóle. To jakaś aberracja, nie ma co ukrywać. Ale o tej aberracji przestaje się mówić, bo genialnym ruchem taktycznym A. Duda przeszedł do kontraataku.
Ja tam nie wybrzydzam na niepotrzebność referendum październikowego. Nie rozumiem obiekcji, że ono niekonstytucyjne i różnych takich. Że to zagrywka taktyczna? Jasne! Ale żeby strategię realizować, to w taktyce także trzeba być mocnym.
A to zagranie nokautujące.
Dla Dudy ono potrzebne z trzech zasadniczych powodów:
- Naprawdę są tacy, których to referendum obchodzi. Naprawdę kwestie w nim postawione mają znaczenie.
- Jak wytłumaczyć tym, którzy się zaangażowali w zbieranie podpisów, że Komorowski mógł swoje referendum organizować, bo taka pańska jego zachcianka, a im się to uniemożliwia? To krok wstecz od tej obywatelskości i wspólnoty, którą obecny prezydent deklaruje.
- W końcu ogranie Platformy za pomocą jej własnej broni. A to się ludziom podoba. Tym bardziej, że Platformy rzeczywiście się nie lubi. Ponadto wyborcy nade wszystko cenią zwycięzców.
Oczywiście nie sposób nie zauważyć, że część społeczeństwa tego referendum nie chce (ok. 30%), ale większość jak najbardziej (ok. 60%). Wiadomo, że jest o co zawalczyć. Te 30% to jawni zwolennicy PO, którym klina zabito, wściekają się.
Za to 60% odrzuca obecną władzę i dla nich to wyraźny znak. Ani Duda, ani PiS tej przeważającej części zlekceważyć nie może. Że celem nie jest samo referendum w sobie? Toż to oczywiste! Ale żeby zrealizować stawiane cele, to trzeba umieć po drodze radzić sobie z aktualnymi zdarzeniami. To sprawdzian. A PiS umie go zdawać. Już nie raz to udowodnił. Zagrywki Platformy obchodzi zręcznie i z humorem:
Ta mina wszak mówi wszystko.
Myślę, że po ostatniej kontrze wielu łzy poleciały.
Wiadomo komu rozpaczy, a komu radości.
