Żeby na chwilę odpocząć od wojny domowej oraz nie myśleć o deficycie budżetowym, proponuję temat lżejszego kalibru, czyli rewizjonizm z przymrużeniem oka.
Jak łatwo zauważyć, niektórzy sąsiedzi Polski stosują w nazewnictwie swoich regionów administracyjnych nazwy związane ze (współczesną) Polską. Za najbardziej rewizjonistyczny można uznać region Suvalkija na Litwie, wprost odnoszący się do nazwy polskiego miasta. W dalszej kolejności idzie niemieckie Mecklenburg-Vorpommern, po polsku ten drugi segment występujący jako Pomorze Przednie (aż zęby od tego bolą). Mamy także w herbie Republiki Czeskiej element śląski. Czy stosowanie tego nazewnictwa ma jakieś dalsze rzeczy na myśli ("Śląsk zawsze czeski", "Odbijemy Suwałki" czy też "Dziś Pomorze Przednie, jutro całe"), nie da się oczywiście powiedzieć, można równie trafnie twierdzić, że to sentyment do historii.
Dlaczego nie mielibyśmy i my wykazywać naszego sentymentu do historii? Jeden taki przykład oczywiście już mamy, czyli województwo lubuskie, faktycznie połączenie skrawków Śląska, Łużyc, Brandenburgii i Wielkopolski, ale nawiązujące do na poły mitycznej ziemi lubuskiej. Dalsze kroki, jakie przychodzą na myśl, to przemianowanie województwa warmińsko-mazurskiego na południowopruskie, a zachodniopomorskiego na wschodniopomorskie (bo zachód Pomorza jest w Niemczech, a województwo pomorskie to przecież Prusy Królewskie). Wprowadzenie elementu pruskiego do naszego nazewnictwa ma taką zaletę, że różnym tam Powiernictwom Pruskim przypominać się będzie, że Prusy to Królewiec i Olsztyn, a nie Berlin. Ponadto województwo dolnośląskie mogłoby być łużycko-śląskim. Do rozważenia jest też kwestia przemianowania Podkarpacia na Małopolskę Środkową, no ale że Ukraina nas nazewniczo nie drażni, to może i my jej nie drażnijmy. Tylko wspomnę, że nawet za czasów przyjaznej nam NRD istniało Mitteldeutsche Verlag z siedzibą w Dreźnie.
