Należałoby napisać cała prawda o wyborczej. Ale znów się ktoś obrazi. I zacznie imputować – tak jak w tym tekście. Rozmaitej maści konfabulacje. Choć właściwie należałoby powiedzieć tekst powyższy to cd. Tzw. Dziennikarstwa z tezą. Właściwiej jednak należałoby powiedzieć propagandy politycznej. „Rozstrzeliwanie” osób inaczej myślących musi zastanawiać i budzić uzasadnione obawy. Podobnie jak protest budzi nazywanie mnie faszystą , bo biorę udział w Marszu Niepodległości i ośmielam się myśleć ( już nie mówię, że myśleć inaczej niż ten, któremu trudno nie zareagować. Tj. autorowi Nie wiem zresztą czy autor dopuszcza taką możliwość by ktoś kto ma odmienne zdanie od niego myślał). Stalin takich jak ja 17 IX 1939 roku również był łaskaw w swej ludobójczej naturze nazywać faszystami.
Czym różnię się od zwolenników tradycyjnych przyczyn katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem ? Oni reagują w podenerwowany sposób ( coraz bardziej) i bronią de facto swoich źródeł dochodu i sfer wpływu. Ja zaś chcę jedynie wiedzieć jak jest prawda? I Kto ma rację Donald Tusk czy Jarosław Kaczyński. Chcę wiedzieć dlaczego ten pierwszy szydził z tych którzy podnosili ( jak się okazało potem słuszne) tezy o konieczności ekshumacji doczesnych szczątków ofiar katastrofy. Dlaczego to robił ? Jaki miał w tym cel ?
Nieważne jest zresztą jak sądzę wyjaśnienie tego czy innego zachowania Premiera. I nie idzie o katastrofę pod Smoleńskiem. Przecież wcześniej był wypadek CASY wojskowej. Idzie o odpowiedzialność Platformy Obywatelskiej i Donalda Tuska osobiście ( często składa deklaracje bez pokrycia o osobistej odpowiedzialności) o degrengoladę Państwa. To przecież Premier poniżał Urząd Prezydenta RP mówiąc o „żyrandolach” . Długo by można. Tylko po co …?
Wróćmy do artykułu w Wyborczej.
Kontrolerzy wykonywali w przypadku tego lądowania dyspozycje dowódcy – rosyjskiego generała. Co zostało choćby przez Panią Anodinę potwierdzone. Ułańska fantazja lotników cechowała i tych, którzy pilotowali samolot z Premierem. Podobną fantazję cechowało zarządzanie Ministerstwem Obrony ( co w części wykazało rozformowanie niesławnego pułku lotniczego) Co do czarnych skrzynek i różnicach w ich zapisach – to polecam autorowi artykuł : Lista kłamstw Komisji Millera – sztuk 14 w sprawie katastrofy. Mając taką wiedzę można odnosić się do odwołań Premiera Kaczyńskiego i dopiero wtedy go krytykować.
Błędem w sztuce dziennikarskiej jest propagandowe zacięcie i szerokie ogólniki. W sprawie tej katastrofy trzymać należy się okoliczności faktycznych. Nie zaś fantazji na ich temat – co czyni autor z Wyborczej.
Zastanawia mnie jak można z jednej strony wyśmiewać Prezesa PiS ( osobę z której poglądami publicysta się nie zgadza) i tak zaczynać z nim polemikę. To nielogiczne. Skoro jest śmieszny to po co z nim dyskutować ?. Lepiej zastosować metodę zaśmiewania opozycji choćby w sprawach gospodarki stosowaną przez Premiera i jego Ministrów. Zwłaszcza prześmiewcę od finansów.
Tylko z takimi ludźmi nikt poważny nie chce już rozmawiać.
Przecież tacy ludzie na pytanie w kwestii zasadniczej nigdy nie udzielą odpowiedzi. Rozmowa więc z nimi nie ma sensu. Ma sens zaś państwowotwórczy wskazywanie takiego zachowania – które jest niedojrzałe. I przez to kosztowne.
Dlatego wyśmiewanie rozmówcy w sprawie tej katastrofy lotniczej nie może znaleźć zrozumienia.
Osobiście chcę poznać fakty – dlatego utrudnianie dostępu do odpowiedzi na wciąż stawiane pytanie jest nie do zaakceptowania. Rozumiem, że ktoś chce ukryć swoją odpowiedzialność w sprawie katastrofy. Ale niech to robi w Korei Północnej – nie w moim kraju.
JA – Obywatel mam prawo wiedzieć. Interesują mnie fakty. Sote – na talerzu podane. W czystej formie. Bo ja Obywatel nie wierzę w słowa. Jedynie w czyny.
Taki artykuł jak ten w Wyborczej - jest powodem, iż mogę czytać jedynie Wyborczą w części, gdzie ta nie pisze o polityce. To już nie jest dziennikarstwo.
