Z mediów możemy się dziś dowiedzieć, że cena chleba w Polsce może wzrosnąć nawet do 5 złotych – wszystko przez enigmatyczne anomalie pogodowe, które wpływają na cenę płodów rolnych. Czy chodzi o intensywne Vacenie, jakie po nowym roku nadciągnęło nad nasz kraj?
Kolejne wrzutki medialne za którym ochoczo podąża większość aktywnych obserwatorów życia politycznego w Polsce, nie mają znaczenia dla stanu faktycznego naszej polityki. Wpierane obywatelom prawdy medialne, są i będą zawsze w dyskursie, jednak nie powinny zajmować ani cala przestrzeni elitarnej debaty publicznej.
Tłumaczenie, że nie jest się wielbłądem, wchodzenie w buty przeciwnika, zniżanie się do jego poziomu i zakrzyczenie meritum – to jedyne co może spotkać obywatela pragnącego merytorycznej dyskusji, który da się zwieść tematem zastępczym lub populistycznym hasełkiem pchającym dialog w ślepy zaułek. Abstrahując od afiliacji politycznej, skorzystawszy ze swoich wpływów w mediach, politycy tworzą wrzutki do gazet oraz telewizji, które mają zająć na jakiś czas opinię publiczną. Czasami takie wstawki tworzą służby specjalne, nieraz w celu ochrony interesów państwa.
Przykładem takiej dezinformacji apagogicznej, były wypowiedzi polityków Samoobrony na temat Talibów w Klewkach, która zdaniem części ekspertów do spraw bezpieczeństwa miała odrealnić bardzo prawdopodobne istnienie więzień CIA w Polsce i przeciągnąć dyskusję na ten temat do rynsztoka.
Nie zamierzam zajmować stanowiska w kwestii tego, czy taka dezinformacja jest słuszna. To zapewne zależy od przypadku. Jednak przedstawiciel elity, a zatem wg. mojej definicji obywatel zatroskany losami państwa i szczerze w nie zaangażowany powinien być ściśle zaimpregnowany na takie zabiegi. Powinien mieć pełną świadomość manipulacji otaczających meritum polityki. I nie chodzi tu tylko o to, by zwolennik Jarosława Kaczyńskiego przełączał kanał, gdy tylko w TVN-ie ktoś opowiada oczywiste bzdury. Chodzi o to, by przedstawiciel elity popierający Kaczyńskiego miał dystans do słów wypowiadanych przez jego stronników. Nie może być tak, by przedstawiciel elity dał się manipulować – nawet jeśli próbuje nim manipulować przedstawiciel opcji, którą szczerze popiera. To elita ma trzeźwo myśleć o Polsce i pilnować rzeczowej na jej temat rozmowy.
Wyznacznikiem elitarnej debaty politycznej musi być jej merytoryczność. Bez podstawowego wykształcenia w dziedzinie, na której temat toczy się dyskusja jest to niemożliwe. Stąd potrzeba poszerzania instrumentarium przez ludzi aspirujących do grona elit, poparta starym, dobrym pędem ku samodoskonaleniu, który niestety w do skrajności zdemokratyzowanej rzeczywistości zanika.
Znajomość klasyki myśli politycznej jest niezbędna do rzeczowej rozmowy na tematy ważne dla państwa. Czy weterynarz potrafi zoperować ludzką wątrobę? Pewnie tak, ale ciekawe jak długo po operacji pożyje jego pacjent. Ludzie nieznający się na polityce nie potrafią o niej dyskutować. Tego rodzaju dyskusja jest również jałowa i nie przynosi żadnych owoców. Jeśli chcemy zaangażować się w debatę na temat Polski, pierwszym wymaganiem jakie powinniśmy wobec siebie postawić jest wola merytorycznej wymiany argumentów oraz przedstawienie ich na podstawie solidnego instrumentarium – zaplecza intelektualnego.
Trudno dziś wymagać, by niezainteresowanemu, nie znającemu się na polityce obywatelowi zabronić wypowiadać się na tematy polityczne. Jednak takich opinii, wymian zdań, a częściej obelg, nie należy mieszać z trzonem rozmowy na temat naszego kraju, który, po pierwsze, powinien zostać w ogóle wytworzony, a następnie zabezpieczony przed wygrywaniem na nim populistycznych, wulgarnych tonów. To zadanie elity i jeśli ktoś pragnie być jej częścią, powinien przede wszystkim wymagać od siebie. A jeśli mu się nie chce, to tutaj nie ma drogi na skróty. I basta.
