Bydło- pomyśał sobie młody garbatonosy młodzieniec biegnąc z noszami pod pachą. Miał na mysli gojów mijanych po drodze w ogarniętej pożogą Warszawie. Po co oni się biją? Mądrzy ludzie współpracują. Rabini uradzili, że sami oddadzą Niemcom listy wszystkich żydów z gminy. Okupant pewnie będzie potrzebował lokalnej administracji. Takiej, do której można miec zaufanie.
Aj waj, zgroza, odziały SS wdzierały się do mieszkań wszystkich znajomych. Wiedzieli kto, gdzie, jak. Rabini popełnili ciężki błąd. Rasa panów wyżynała naród wybrany. Jak bydło. Kto w końcu jest narodem wybranym? Mysli kłębiły się jak szalone.
Pośród ponurego rzędu baraków nie panował żaden ruch. Ordnung must sein. Nikt nie waży się zakłócic ciszy. W jednym z budynków świeci śię światło. Wysłannik Heinricha H kaperuje młodego więźnia. Nadchodząca wojna z Rosją każe werbować agenturę. A tysiące współziomków młodego więźnia pracuje w aparacie bezpieczenstwa czerwonej Rosji. Ukąszenie Heglowskie.
Warunki są proste. Wyjście do życia. Okoliczności takie, żeby nie stracic wiarygodnosci. Czerwony krzyż będzie doskonały. Nareszcie wyjście. Żyję. Balast- trochę doskwiera- ale da się życ. Czy warto umierac- przeciez to bydło.
Panie profesorze- weszło młode dziewczę z TVM-u do pokoju, czy mogę przeprowadzic wywiad o przyjaźni polsko- niemieckiej? Tak, tak. Nie zaprotestował na tytuł profesora. Jak miło to brzmi w uszach. Bydło i tak ma mnie za autorytet. A jestem przecież wzorem Polaka.
