Szanowny Panie. W czasie obecnych wyborów prezydenckich dostał Pan bardzo mało głosów. Stanowczo za mało. Z Pana poglądami zgadza się bardzo wielu ludzi w naszym kraju, jednak na Pana nie głosowali z różnych względów. Myślę, że tragedia smoleńska była jednym z tych względów, drugim to, żeby wzmocnić przed ostateczną rozgrywką J. Kaczyńskiego. Jestem głęboko przekonany, że Pański wynik nie odzwierciedla realnego poparcia, którym się Pan cieszy.
Przez pewien czas, aż do wystąpienia z PiSu był Pan prawdziwym liderem prawego skrzydła w tej partii. Bardzo potrzebnego skrzydła. Z głębokim smutkiem przyjąłem Pana odejście z PiSu, chociaż powody rozumiałem i szanowałem. Myślę, podobnie uważają moi koledzy o poglądach podobnych moim, z Uniwersytetu Wrocławskiego, że Pana dalsza obecność w polityce jest niezwykle ważna. Jest Pan przedstawicielem twardego, konserwatywnego podejścia do spraw moralnych. Swoje poglądy można realizować i najgłośniej przedstawiać w Sejmie. Kameralne spotkania niewiele tutaj pomogą. W czasach, w których rządzą media elektroniczne, tylko obecność w nich może zagwarantować nie tylko nagłośnienie, ale także powolne realizowanie swoich postulatów i poglądów. Dlatego apeluję, aby spróbował Pan się tam dostać. Samemu może być trudno. Może warto zacisnąć zęby i wrócić do PiSu, na stanowisko lidera konserwatywnego skrzydła. Może nie uda się zrealizować Panu wszystkich postulatów, o które Pan walczy. Ale tylko tam można spróbować. Tylko będąc osobą publiczną i rozpoznawalną można sprawić, że poglądy konserwatywne i bezkompromisowe nie znikną z naszego życia publicznego.
Serdecznie pozdrawiam i proszę o przemyślenie wywodów moich i kolegów z którymi często na ten temat rozmawiałem.
