Ostatni konkurs Eurowizji, jak zresztą co roku, przyniósł dziwne podniecenie w naszym kraju. Zupełnie nie rozumiem tego fenomenu, ale w tym roku spłynęło na mnie objawienie. Co prawda nie w kwestii muzycznych wartości, ale zawsze. Facet w sukience sprawił, że pojąłem cały system polityczno-gospodarczy naszego kraju. Nie, żebym wcześniej nie widywał facetów w sukienkach i makijażu, po prostu odezwali się nasi politycy tym razem.
Wyobraźcie sobie państwo, że żyjecie spokojnie w przykładnym rodzinnym stadle 2+2 na przykład i nie musicie gorączkowo przeliczać wciąż od nowa, stając przed trudnym wyborem tego rachunku, który zostanie w tym miesiącu spłacony z poślizgiem. Wyobraźcie sobie, że pracujecie tylko tyle, ile wymaga tego od was kodeks pracy, więc po pracy macie także czas i ochotę na rozwijanie innych zainteresowań. Wyobraźcie sobie, że wasze dzieci chodzą do klas zaledwie kilkunastoosobowych, w państwowych szkołach. Wyobraźcie sobie wreszcie, że żyjecie sobie spokojnie, trosk nie mając większych, a wakacje spędzacie w tym miejscu Europy, w którym chcecie.
Widzicie to? No właśnie. Wiadomo nie od dziś, że nadmiar wolnego czasu i brak trosk prowadzi do degrengolady. Nic już nie będzie takie samo w chwili, gdy wrócicie z pracy po zaledwie ośmiu godzinach. Z tego wszystkiego możecie nagle zapragnąć, drodzy panowie, przymierzyć sukienkę żony. Albo sprawdzić, czy jej szminka pasuje do koloru waszych oczu. Stąd już tylko krok do ostatecznego upadku w pornografię, narkomanię i ateizm. Stąd już tylko krok do piekła.
Na szczęście w Polsce mamy zapobiegliwych i odpowiedzialnych polityków, którzy troszczą się o nasze życie, zarówno to doczesne jak i pośmiertne. My, Polacy, dzięki wytężonej pracy parlamentarzystów, nie damy się zachodnim perwersjom, pochodzącym z nadmiernego dobrobytu. Będziemy z wdzięcznością wobec swoich przełożonych pracować długie godziny za niskie pieniądze albo też spędzać całe dnie na bezpłatnych stażach. Posiadanie zbyt dużych pieniędzy rodziłoby wszakże pewne niebezpieczeństwa zboczenia z jedynie słusznej drogi. Moglibyśmy na przykład uczyć się języków obcych lub szydełkowania w wolnym czasie. A przecież my czujemy głębię egzystencji tylko w chwili, gdy mamy nóż na gardle. Nasze dzieci najlepiej czują się w zatłoczonych klasach i na lekcjach w-f prowadzonych na korytarzach. Nasi seniorzy na jesień życia pragną jedynie zadbanych świątyń, by tam w spokoju dożyć swych dni, spędzając je na modlitwie. Na wakacje nie chcemy jeździć po Europie, bo moglibyśmy zaczadzić się zgniłym zachodem, co to opanowany jest przez ideologię gender.
To wszystko – a nawet jeszcze więcej – zapewniają nam już od lat wielu politycy naszego kraju. Poczucie bezpieczeństwa psychicznego, jakie niemal codziennie otrzymujemy od naszych przedstawicieli, jest bezcenne. To naprawdę wielcy ludzie. Bez względu na głoszone oficjalnie poglądy mają na celu tylko jedno – utrzymanie ostatniego bastionu wolności i normalności. I, sądząc po tym, co dzieje się w sieci od niedzieli, udaje im się robić naprawdę dobrą robotę. Zaiste, musimy być narodem wybranym.
