W tym dziwnym świecie, jeśli ktoś pięknie a zarazem ciężko przeżył swój żywot i zdarza mu się „ dyplomatołek” „ małpa z brzytwą” „ porno grubas” to nic; bo przecież nie zwraca się uwagi starszym, gdy popełnili faux pas i naruszyli zasady etykietyJ. Zastanawia mnie to czy nie ma w tym metody narzucenia postaw bezkrytycznych – bo jeśli sam nie przeżyłem tego co ten człowiek to znaczmy, iż mój mandat twórczy jest gorszy a ostra retoryka w ustach mędrca jest zawsze uzasadniona bo zaprawiona żywotem. Nasuwa się taka myśl: czy krytykując autorytet jestem poważny ( chodzi o polemikę konstruktywną ) ?
Z jednej strony czy to wypada wytykać komukolwiek, nie tylko ikonom ich błędy ?; a z drugiej gdyby wszyscy kierowali się tym co wypada i konwenansami to czy takie myślenie nie doprowadziło by do stereotypów np. iż za filozofa zostanie uznany ten kogo filozof uzna za filozofa. Problem może polegać na tym, iż dawniej szykano autorytetów w zmarłych i żywotach Świętych a dziś coraz bardziej szuka się ideału w żywych, którzy mają jeszcze czas aby i do tego się odnieśćJ
Post napisany w odniesieniu do :
" To że na starośc pokierowały nim osobiste urazy do panów Kaczynskich i popłynął obrażając wiele osób w tym niżej podpisaną w znanym nam wszystkim stylu dyplomatołka, to nie zmienia faktu, że musiałby pan najpierw choć z połowę tego w życiu zrobić co on, by pana słowa w o jego kwalifikacjach traktować poważnie.
ZAPRASZAM ! :
