Uwielbiam ciężkie brzmienia. Począwszy od ostrego, wysokiego brzmienia power metalowych kapel, jak HammerFall, przez heavy Iron Maiden czy Judas Priest, aż ciężkie ryknięcie Vadera. Energia, klimat, mrok. Wyżycie się na koncertach też przynosi ulgę. Coś jak kibol po porządnej zadymie J.
Gorzej tutaj jest niestety z przekazem i ogólną ideologią promowaną przez tę muzykę. Oraz przekonaniami, które dominują w środowisku, czyli generalnie lewicowe, wolnościowe, postępowe (vide Nergal, Owsiak). Dlatego każdą odmianę od tego głównego nurtu witam z radością, a w szczególności jak wiąże się ona z jednym z moich ulubionych muzyków. Chodzi mianowicie o Christofera Johnssona, lidera grupy Therion, będącej prekursorem niszowego podgatunku metalu, łączącego ostre gitarowe granie z operą i muzyką klasyczną. W światku metalowym jest to kapela bardzo kontrowersyjna, często balansująca na pograniczu kiczu, mająca wielu wrogów, ale i rzesze oddanych fanów, do których i ja się zaliczam. Twórczość tego muzyka intryguje nie tylko fanów metalu. W 2007 Therion dał świetny koncert na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Operowej u naszych bratanków w mieście Miskolc.
Co takiego się stało, że postanowiłem napisać ten post? Mianowicie przydługawy wpis Christofera na Facebooku o pewnej szwedzkiej partii politycznej, skrajnie feministycznej i lewicowej. Cały wpis dostępny tutaj:
https://www.facebook.com/chris.vontherion/posts/1585289218395352
W skrócie, dla tych, którym nie chce się przebijać przez cały tekst, to autor porusza problem degeneracji ruchów feministycznych uosabianym w organizacjach takich jak Femen. Nie jest on bynajmniej konserwatystą czy osobą wierzącą. Po prostu myśli. I tak kilka przykładów:
Organizacje feministyczne piętnują równicę w zarobkach w Szwecji pomiędzy kobietami i mężczyznami rzędu 17%. Część z tej różnicy spowodowana jest tym, że w rodzinach emigrantów z krajów muzułmańskich kobiety nie mają prawa pracować. Kwestie praw kobiet w tych rodzinach są oczywiście skrzętnie pomijane przez lewicowe partie.
Dostrzega również chuligańskie wybryki Femenu, które z feminizmem nie mają już od dawna nic wspólnego. Piętnuje niszczenie dóbr kultury, prowokacje z użyciem krwi menstruacyjnej itp.
Przytacza przykład partii, posiadającej w Szwecji ok. 5% poparcie, która dostała się do europarlamentu, i jej dziwacznych, skrajnych pomysłów. Jak całkowite rozbrojenie i likwidacja szwedzkiej armii. A w przypadku konfliktu międzynarodowego mediacje zapewnią… organizacje feministyczne i LGBT. Cytuję „Jeśli Żyrinowski zdobędzie władzę w Rosji i zaatakuje Finlandię, to gdy Armia Czerwona stanie u granic Szwecji, to wyślemy do Moskwy negocjować pokój transwestytę lub lesbijkę zamiast posiadać armię do ochrony naszych granic. Wolne żarty!” Inny pomysł owej partii to podatek tylko dla mężczyzn, bądź obozy reedukacyjne, oczywiście dla mężczyzn. Tutaj Christofer stwierdza, że to świetny temat na piosenkę. Partia owa posiada poparcie postępowych szwedzkich mediów i, skąd my to znamy, nie jest nigdy dopytywana w wywiadach o swoje idiotyczne pomysły.
Wpis jest dość długi i zawiera sporo ciekawych przykładów szwedzkiego politpoprawnego szaleństwa. Zachęcam do przeczytania, bo jest to prawdziwie racjonalny i przemyślany głos człowieka nieskażonego ideologią konserwatywną, a który poprzez obserwacje tego, co się wokół dzieje dochodzi do wniosków podobnych jak konserwatyści.
Zachęcam oczywiście do zapoznania się również z muzyką Theriona.
