Czy można zdefiniować lokalną, w moim przypadku nowohucką tożsamość? Czy mieszkańcy wielkich miast złożonych przez procesy ich scalania zastanawiają się czy studiują niekiedy wielkie historie swoich małych dzielnic, osiedli czy podwórek, na których żyją? Miasto Kraków zamienia się w metropolię, której coraz bardziej zagęszczona zabudowa zapełnia się nowymi mieszkańcami. Pisząc nowymi mam na myśli tych wszystkich, którzy zdecydowali się porzucić po ukończeniu studiów swoje rodzinne strony i zamieszkać w Krakowie. To dla nich deweloperzy zagęszczają wolne przestrzenie a spory ciężar inwestycyjny Krakowa kierowany jest właśnie w te skupiska. Odnoszę wrażenie, że dla tych nowych mieszkańców Krakowa nie ważne jest to o co pytam na początku wpisu. Dla nich ważne jest samo w sobie zamieszkanie w Krakowie i możliwość powiedzenia czy to przed lustrem czy na wakacyjnym tournee, iż mieszkają czy wręcz pochodzą z Krakowa. I tyle. Co wiedzą o swoim nowym mieście, co wiedzą o Dębnikach, Zwierzyńcu czy Krowodrzy? Nic albo niewiele. Ale mogę się mylić. Dla mnie to nie do przyjęcia, że nowi mieszkańcy przechodzą obok historii czy zwyczajów, które wywodzą się z ich nowego domu, nowego miejsca zamieszkania. Ale być może takie czasy? Być może to nie jest już ważne? Bo co jest ważne? Osiedle zamykane automatyczną bramą, stróż siedzący w budce na wjeździe i ciekawie urządzony aneks kuchenny z resztą mieszkania. Zwyczaje Zwierzyńca czy Krowodrzy historia Podgórza czy barwne dzieje Nowej i Czarnej Wsi to anachronizm. No ale to problemy Krakowa.
Wracając do poszukiwania nowohuckiej tożsamości. Zdecydowałem się na prowadzenie autorskiej audycji radiowej w internetowym Radio Nowa Huta. Od lipca 2013 r. łącznie z audycją jutrzejszą będzie ich już 30. Rozmawiam z moimi gośćmi pochodzącymi z Nowej Huty oraz tymi, którzy się do nas sprowadzili, jak postrzegają naszą tożsamość, gdzie ona tkwi, gdzie leży i jak można ją zdefiniować. Często udaje mi się namówić moich gości do charakteryzowania tego jak wygląda kondycja Nowej Huty, to czego nam brakuje lub czego jest u nas za dużo. Wszystkie rozmowy, audycje wykorzystam z pewnością do pracy nad wspomnianym w poprzednim wpisie dokumencie Nowohuckość XXI wieku, ale i planuję z nich przygotować kolejną publikację książkową. Wiele uwag spostrzeżeń i wniosków jest ważne, dlateg powinny znaleźć się w formie książkowej w nowohuckich i domowych bibliotekach.
Jak wygląda ta Terapia przez Tożsamość? Ciekawie. Rozwojowo. Pouczająco. Inspirująco. Inspirująco na tyle, że w przyszłości chciałbym przygotować ciekawy projekt dla najmłodszych i młodych mieszkańców Nowej Huty. I tutaj znowu powrócę do tego co napisałem powyżej. Na co komu ten projekt? Na co komu wiedza historyczna, świadomość tożsamości lokalnej, gdy dookoła bieda, nędza, brud i niekiedy zerowe szanse na zmianę bieżącej rzeczywistości. Pełna zgoda, ale... No ale jeśli do olbrzymiego zaniedbania inwestycyjnego ze strony miasta Krakowa dojdzie też kompletny brak świadomości tych, którzy niebawem będą wchodzić w dorosłe życie, to nasza nowohucka rzeczywistość nie będzie w żadnym wypadku optymistyczna. Bo Nowa Huta potrzebuje liderów. Liderów młodych, aktywnych, umiejących podnosić i rozwiązywać zalegające u nas problemy. Obecnie takich jest jak na lekarstwo. To powinno się zmienić. To musi się zmienić! W jednej z ostatnich audycji z moim rozmówcą gdybaliśmy, czy nie czeka nas czasami w przyszłości rzeczywistość rodem z francuskiego filmu "13 dzielnica"...
A Terapia przez Tożsamość w Radio Nowa Huta w każdą środę od 20.00: www.radionh.pl. Zapraszam. Polecam. Do usłyszenia. Dotychczasowe audycje do odsłuchu na magistrackim Mixcloudzie.
