Wczoraj oglądałem dokument na temat oblewania kwasem kobiet w Pakistanie. Fakt znacznie surowszej penalizacji tego karygodnego czynu cieszy, jednak nadal nasuwa się pytanie, jak przez tak długi okres czasu można było tolerować taki stan rzeczy? Przerażenie budzi fakt, iż nawet kobiety, na szczęście nie wszystkie, zaakceptowały taki stan rzeczy, bowiem, jak mówiła jedna z bohaterek tego dokumentu, jej mąż oraz jej teściowa oblały tę kobietę kwasem oraz benzyną, a następnie podpaliły do tego jeszcze ryglując drzwi, aby przypadkiem podpalonej nie udało sie uciec.
Oczywiście wiedziałem, że takie rzeczy mają miejsce w tej części świata, ale widok zeszpeconych twarzy tych kobiet napełnił mnie współczuciem dla ich tragicznej sytuacji. Do tego, jak relacjonowała córka jednej z ofiar jakiegoś idioty, kobiety te są wyzywane przez otoczenie i skazane na pozostanie sam na sam z tym cierpieniem.
W tym momencie przychodzą mi na myśl nasze polskie feministki albo w ogóle feministki, które tak pięknie walczą o prawa uciemiężonych kobiet Zachodu włącznie z walką o najwieksze z praw dla kobiet - mianowicie prawo do zabijania nienarodzonych dzieci (aborcji - przyp. autora dla feministek).
Skoro tak zależy wam na szczęściu i poprawie losu kobiet jedźcie tam, do Pakistanu, do Afganistanu i innych miejsc na świecie, gdzie kobiety was potrzebują, gdzie naprawdę cierpią wielką niesprawiedliwość. Ale Wy boicie się stanąć twarzą w twarz z prawdziwym cierpieniem kobiet. Wolicie szerzyć wasze lewackie i komunistyczne poglądy, aby niszczyć kobiety i rodzinę. Wstydźcie się!!!
