Czas pozbyć się Gowina?
Jarosław Gowin, krakowski intelektualista, filozof – minister sprawiedliwości. Znany ze swoich konserwatywnych poglądów, polityk PO, tworzący jej tzw. „prawe skrzydło”.
Dokładnie rok temu niektórych zszokowała, innych zadowoliła informacja o mianowaniu tego człowieka, na stanowisko ministerialne i to w funkcji ministra sprawiedliwości. Do tego momentu był wewnętrzną opozycją koalicji, często z daleka oceniając działania rządu Tuska. W tym momencie on sam, stał się jego częścią, co zamknęło mu usta. Można sądzić, że to celowe zagranie premiera – próba skompromitowania w nowej roli i wypchnięcia poza tor swojej politycznej kariery. Wielu „specjalistów” alarmowało, że minister sprawiedliwości – nie prawnik, to zagrożenia dla tej instytucji. Wytykano mu niekompetencje, brak doświadczenia oraz między wierszami również nie-mainstream’owy sposób patrzenia na rzeczywistość. To tutaj media upatrywały i upatrują w nim swojego wroga. Od początku sprawowania urzędu atakowany jest z różnych stron – a na pewno niebroniony przez swojego szefa. Donald Tusk daje przyzwolenia na te działania, co w konsekwencji ukazuje sens jego pomysłu, ustanawiając Gowina ministrem. Człowiek ten nie spotyka się z wielkim oddźwiękiem medialnym.
Ja uważam Jarosława Gowina za dobrego ministra, z pomysłem na polską „sprawiedliwość”. Nowelizacja prawa karnego, usprawnienie funkcjonowania sądów to tylko część jego działalności. Deregulacja – w mojej ocenie jedno z największych osiągnieć reformy polskiej gospodarki po roku ’89, otwierające zawody i dające możliwość łatwiejszej działalności gospodarczej. Media i owszem mówiły o tym, jednak bez entuzjazmu i przekonania, częściej pokazując strajkujące korporacje. Zarzut, że nie ma on wykształcenia jest zarzutem chybionym. Jest z poza prawniczego układu, gdzie koleżeńskie powiązania nie pozwalają wprowadzić reform, ułatwiających życie przeciętnego obywatela. Taka prawda! Kolejną rzeczą to reorganizacja sądów rejonowych. Nie będę dywagował czy słuszna czy nie. Chcę ukazać proces, jaki to przeszło:
1 Najpierw minister poddał pomysł i rozpoczął nad nim prace, na co premier dał przyzwolenia.
2 Nastąpiło oburzenie PSLowskiego środowiska, gdzie ich działacze i koleżkowie poupychani są na funkcjach prezesów i innych, szczególnie w małych miejscowościach. Zebrali podpisy i złożyli w sejmie.
3 Podano informacje, że reorganizacja nie nastąpi.
4 Pewnego dnia wiceminister sprawiedliwości podał, że Jarosław Gowin podpisał rozporządzenie dotyczące reorganizacji, media huczały, że 79 sądów do likwidacji.
5 Lokalne środowiska, zaczęły się przyzwyczajać do nowej sytuacji.
6 A tu 16.11.2012 Sejm także głosami koalicji odrzuca informacje ministra! Najbardziej zadowolony Palikot.
7 Premier nie reaguje.
8 Palikotowcy: „Minister do dymisji”.
Te wszystkie punkty wskazują, jak ktoś nienawidzi Jarosław Gowina i stara się o jego dymisję. Niektórym przeszkadzają jego konserwatywne poglądy, innym upór w podejmowanych działaniach. Jestem bardzo ciekawy dalszych losów ministra. Ma on jednak, grupę swoich zwolenników w PO, co w sytuacji dymisji mogło by mieć bardziej długofalowe skutki. Czas pokaże jak się ta sprawa zakończy. Ja życzę ministrowi Gowinowi powodzenia!
Artykuły są przedstawieniem poglądu i opinii jego twórcy. Przypisywanie instytucjom lub organizacjom, z którymi związany jest autor zdania, które przez niego jest wyrażane, jest wynikiem niepoprawnego i nieumiejętnego interpretowania tekstów oraz definicji bloga.
