W dzisiejszej "Rzeczpospolitej" można przeczytać o tym, że Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego uczy wysokich funkcjonariuszy Komisji Nadzoru Finansowego jak ochronić się przed wejściem rosyjskiego banku na polski rynek. Z niedowierzaniem przeczytałem ten tekst dwa razy, ale nie chce być inaczej.
Oto państwowa instytucja, przed rozpoczęciem jakichkolwiek procedur formalnych, zasadza się na jednego z potencjalnych kontrahentów. Załóżmy na chwilę, że nie chcemy rosyjskiego banku w Polsce, a na wolnym rynku coś zostanie im sprzedane. Władze państwowe mają przecież dość instrumentów, aby do takiej transakcji nie dopuścić. I to niekoniecznie za pośrednictwem tajnych służb i absolutnie jawnej gazety. Ale zastanówmy się dalej. Czy umiejętność "rozmowy z lobbystami i zagranicznymi dyplomatami" oraz niebezpieczeństwo "zawiązywania bliskich relacji z nowo poznanymi osobami" ma dotyczyć tylko Rosji, czy innych krajów też?
Efekt podjętych działań i publikacji jest żenujący i kompromitujący. Swoją drogą chciałbym, aby ktoś mnie przekonał, że rosyjski bank w Polsce jest rzeczywiście niepotrzebny i niebezpieczny.
