2 stycznia to taka data, gdy Nowy Rok szumi jeszcze w głowie, a trzeba brać się do roboty. Oto kilka myśli, które mogą się nam przydać w ciągu najbliższych 12 miesięcy.
- Ukraina. Rok nie będzie łatwy, bo zabrnęliśmy w ślepą uliczkę. My i oni. Wiadomo dlaczego. Nie zanosi się, aby szybko powstały powody do zmiany zaistniałej sytuacji. Co więc robić? Skoro w sprawie Julii Tymoszenko jawne naciski nie przyniosły rezultatu, trzeba pomyśleć, co da się zrobić metodami niejawnymi…
Tak naprawdę o przyszłości tego kraju zdecydują październikowe wybory parlamentarne, a konkretnie ich jakość. Polska musi dołożyć wszelkich starań, aby od samego początku (wysłanie misji ODIHR) być na miejscu i uczestniczyć w procesie obserwacyjnym. Posądzenia o fałszerstwa definitywnie wykluczą naszych sąsiadów z gry o Europę.
Równolegle będziemy mieć z Ukrainą pewien problem. Jak zareaguje Rzeczpospolita na huczne i triumfalne odsłonięcie pomnika Stepana Bandery we Lwowie? Obrazimy się, a może popatrzymy też na niego oczami ukraińskich nacjonalistów, przepraszam, patriotów?
- Premier Tusk zaapelował w Strasburgu, aby Parlament Europejski stał się konstytuantą nowej Unii Europejskiej.Wiem, że Martin Schulz z ochotą przystałby na takie dzieło, pod warunkiem, że pomysłu nie zablokują czołowe kraje UE. Nie w parlamencie, ale w stolicach. Tak więc Panie Premierze, do roboty!
- Służba zdrowia i tradycyjny początek roku ze strajkami, pieczątkami, refundacjami, bez recept dla chorych. Nowy minister napiął muskuły, ale chyba mało trenuje. Jest podobno mocny wobec koncernów, a pacjenci mają to, co zwykle. Ciekawe, czy ta prosta prawda dotarła do Prezesa Rady Ministrów?
- Euro. Jeśli chcemy mieć tę walutę, to chciałbym zobaczyć plan jej przyjęcia rozrysowany na osi czasu.
- Warto też wyjaśnić opinii publicznej stare sprawki. Zapłacił Jan Maria Rokita Niemcom, którzy go bili, czy nie zapłacił? Będzie pomnik ofiar katastrofy w Smoleńsku, czy nie będzie?
