Nie jestem zatwardziałym fanem piłki nożnej. Nie podniecam się kopaniem (przeważnie po nogach). Ale cieszy mnie fakt, że rodzimy Śląsk pokazał drużynie Amiki Wronki (obecnie tzw. Lech Poznań), czyli polskim fryzjerom, gdzie jej miejsce w szeregu.
Dziękuję Śląskowi. I pewnej blogerce, która jak sądzę, przeżywa kolejną kibolską palpitację. Dziś niestety dla niej zwyciężyła sportowa rywalizacja, a nie ukochane "Sieg Heil".
Wpis nie ma podtekstów jakichkolwiek. Przedstawia tylko różnicę pomiędzy fanami, a fanatykami. Fanów lubię i szanuję. Fanatykami się brzydzę.
Pozdrawiam wszystkich fanów (nie fanatyków) piłki nożnej.
