Jak widziałem dziś w Faktach TVN, Berlińczycy od kilku dni mogą oglądać wielki billboard dotyczący wydarzeń Okrągłego Stołu. Także w polskich mediach nie brak informacji o tym wydarzeniu.
Dla moich rodziców rok 1989 był na pewno o tyle ważny, że w lipcu urodził im się pierwszy syn - czyli ja. Mogę powiedzieć więc, że, biorąc pod uwagę czerwcowe wybory, urodziłem się i żyję już w innej Polsce niż żyli moi rodzice, a swoje okrągłe rocznice będą świętował z odzyskaniem państwa demokratycznego.
Mam wrażenie, że dziś Okrągły Stół nie byłby możliwy do powtórzenia. Uczestnicy tamtym wydarzeń dziś są mocno skłóceni - i to skłócenie najbardziej dotyka ówczesną stronę Solidarności. Problemem staje się ocena tamtych wydarzeń i efekty, jakie przyniosło ów wydarzenie.
Pod tym względem warto zwrócić uwagę na politykę historyczną - nośny temat za czasów prezydentury Lecha Kaczyńskiego. Obecna głowa państwa politykę historyczną stawia jako swój priorytet i trzeba przyznać, że ma w tej dziedzinie dosyć stałą linię poglądów. Niestety uważam, że nie jest ona do końca słuszna. To, co najbardziej się Prezydentowi udało to fakt stworzenia muzeum upamiętniającego powstanie warszawskie.
Uważam bowiem, że nie mamy szczęścia do świętowania polskich wydarzeń. Wybieramy te, które czcić powinniśmy zadumą, wspominać poległych. Martylologię stawiamy na pierwszym miejscu, także podczas świąt, które zapisały się pozytywnie w naszej historii - np. 11 listopada 1918 roku. Próba zmiany stylu obchodzenia tej imprezy, bo to święto, używając języka potocznego, powinno być wielką imprezą, jaką widzieliśmy w tym roku była słuszna. Pojawił się jednak inny problem - brak zdolności organizacyjnych prezydenckiej kancelarii.
Niestety scenariusz powoli się powtarza i jak widać po początkach przygotowań do świętowania wydarzeń roku 1989, także w Kancelarii Premiera brakuje organizacyjnych zdolności.
Mamy już luty, rocznicę rozpoczęcia obrad Okrągłego Stołu, a 4 czerwca już za 4 miesiące. Tymczasem brak jest informacji, jak ów świętowanie będzie wyglądać. Wiemy tylko, że do Gdańska zjechać ma wielu oficjeli, że może przyjedzie Whitney Huston i coś dla nas zaśpiewa. I wiemy też, że zabłysnąć chce rząd. Oby tylko zdążył z pomysłami, bo wygląda na to, że dla wielu Europejczyków nadal zachodzić będzie równanie obalenie muru berlińskiego = obalenie komunizmu.
