Żeśwa się z sołtysem tych różności tu naczytali, aż nam się łepetyny przegrzały i trza je było krzynkę schłodzić, łepetyny znaczy się. Aż tu sołtys mówi: co my się tu będziemy biedzić, weź ty ich wszystkich rozpytaj, może się czego dowiemy.
No to pytam:
1) W notce "Fotony? A co to takiego?" żeśmy wyczytali, że, jak napisał prof. Eine "masa fotonu jest mniejsza od 4.10E(-51) kg!". Od razuśmy się pokłócili. Sołtys mówił, że to masa spoczynkowa (nie dziwota, jakiś nieruchawy był od tego chłodzenia), ja, że nie, bo wszędzie piszą, że masa spoczynkowa fotonu jest 0.
A jak to możliwe, żeby porządny profesor wypisywał co 0 jest mniejsze od 4.10E(-51), bo i po co?. Poza tym tłumaczyłem sołtysowi, co z STW wynika, że jak coś ma niezerową masę spoczynkową i porusza się z prędkością c, to ma masę nieskończoną. A on zgroza na to, że jak coś ma zerową masę spoczynkową, to cały czas taką masę musi mieć, niezależnie od prędkości.
No to któren ma rację?
2) To znowuśmy wyczytali, że się wszechświat coraz szybciej rozszerza. Sołtys na wszelki wypadek kazał Maryśce kury pozaganiać, ale ja mu, żeby się nie martwił, bo to nie u nas, tylko hen daleko i nawet Nobla za to dali. Zaczeliśmy szukać po necie i wyczytaliśmy, że te supernowe, co są świecami standardowymi, mają trochę za małą jasność, a więc są dalej niż dotychczas sądzono.
Tylko jak to się przekłada na to przyśpieszone rozszerzanie? Może ktoś nam to wyjaśnić, bo przekopaliśmy kilkadziesiąt stron i wszędzie tylko o tych supernowych i nic więcej? (przypuszczam, że wymyśliłem to wnioskowanie, szukam jedynie potwierdzenia, będę wdzięczny za jakiś link)
3) W notce "CZĘŚĆ I CAŁOŚĆ" wyczytaliśmy: "przy bombardowaniu protonu elektronem odpowiednio wielkiej energii, proton rozpada się na kilkanaście protonów i całą chmarę kwarków, antykwarków i gluonów".
No to sobie tak kombinujemy: skąd oni wiedzą, że to kwarki i gluony, skoro nikt wcześniej swobodnych kwarków nie widział? No i co się z tymi kwarkami stało? Rozpadły się? Gluonami skleiły?
4) Jak my o tym prądzie, któren po powierzchni przewodnika płynie czytali, przyszedł akurat stary Gulbiniuk, co to mu się chliwek zapalił, bo kable za cienkie położył. Patrzy, a tu dyskusyja taka.
Co się chłopina naśmiał. Mówił, że mu strażacy wytłumaczyli, że rezystancja zależy od przekroju przewodnika, a nie od obwodu. I jeszcze powiedział, co pewnie ten gościu ze swoim profesorem będą prąd rurami przesyłać, bo w końcu rura ma również powierzchnię wewnętrzną.
Miał on rację, czy nie?
Miałem jeszcze o to czarne światło zapytać, ale już mi sklepowa wytłumaczyła, że te prążki, te linie Lymana, Balmera i inne, to właśnie ono, to czarne światło jest.
