W roku 1989 w dużej części znika propaganda ideowa, ale niestety pozostaje propaganda personalna, którą można określić także jako propagandę wydarzeń, albo propagandę elit. Ma ona na celu takie informowanie społeczeństwa, które zapewni elitom kontrolę nad nim, ochroni przed utratą władzy i w miarę możliwości przyczyni się do jej poszerzenia.
„Afera Hazardowowa” rozpoczyna wojnę na śmierć i życie pomiędzy dwiema największymi partiami politycznymi w Polsce. Każda z nich reprezentuje interesy innej elity lub mówiąc precyzyjniej grupy elit. Jedna z teorii, obecną sytuację wyjaśnia jako zderzenie interesów starych elit, zakorzenionych na politycznym i gospodarczym rynku starych klanów (PO) z nowymi powstałymi na fali wyżu demograficznego i zmian gospodarczych, bardziej pretendentami do miana elit niż elitami sensu stricto (PiS).
Wojna toczy się o głosy wyborców w nadchodzących wyborach prezydenckich, samorządowych i parlamentarnych. Głównym orężem jest coś co dziś nazywamy przekazem informacyjnym, lecz od lat nosi też inną nazwę – propaganda.
Rozróżniamy dwa zasadnicze typy propagandy: propaganda idei i propaganda wydarzeń. Wydaje się, że propaganda ideii, której celem nadrzędnym jest szerzenie określonych ideologii, umarła w 1989 roku wraz ze śmiercią marzeń o komuniźmie. Umarła na poziomie państwowym. Pozostała natomiast propaganda wydarzeń. Tak o niej pisze w swojej najnowszej książce „Propaganda i jej wrogowie” Marcin Migacz:
„Innym zagrożeniem nowoczesności jest propaganda wydarzeń.
W przeciwieństwie do propagandy idei, która w nowoczesnym Świecie została pokonana w roku 1989, propaganda wydarzeń zawsze będzie obecna i to w znaczącym stopniu. Propaganda ta nie promuje określonych idei, ale nimi manipuluje w celu utrzymania i poszerzenia wpływów poszczególnych grup interesów. Określeni biznesmeni, koncentrujący w swych rękach gigantyczne majątki i sieci powiązań (zasoby networkowe), popierają politykow rożnych partii od lewicy po prawicę, ci z kolei odwdzięczają się odpowiednią ochroną i protekcjonizmem. Czy w przyszłości będzie można ujawniać prawdę o wszystkim i o wszystkich?”
Głównym przeciwnikiem elit sterujących ludźmi przy pomocy propagandy wydarzeń jest Społeczeństwo Otwarte. To określenie spopularyzowane szeroko przez K. R. Poppera zawiera w sobie między innymi takie określenia jak:pluralizm poglądów, krytycyzm w myśleniu, transparentność w działaniu. Blogosfera, w tym Salon24 to doskonały przykład Społeczeństwa Otwartego.
„Moc argumenóow zwolenników Społeczeństwa Otwartego jest duża. Jaka jest siła propagandy wydarzeń? Kto wygra walkę? Ostatecznego zwycięstwa żadna ze stron nie osiągnie. To wydaje się być oczywiste. Kto zatem uzyska przewagę i jaka będzie jej skala? Trudno powiedzieć. Przypomina to nieco walkę antybiotyków z bakteriami i antywirusów z wirusami. Bakterie i wirusy z czasem modyfikują się i stają się coraz bardziej odporne na działanie przeciwciał. Propaganda elit w ciągu dziesiątek lat a nawet setek uległa mutacji poprawiającej w sposób znaczący jej działanie. Metody Zubatowa polegające na uprzedzaniu działań w celu zagospodarowania poszczególnych elektoratów, mogły budzić sprzeciw elit na początku XX wieku, ale nie w trzecim tysiącleciu....” – pisze M.M.
Dziś można mieć nadzieję, że Społeczeństwo Otwarte uzyskawszy stałą przewagę nad propagandą idei ograniczy również pole dla propagandy wydarzeń. Taki stan powiększy obszar naszej wolności. Lecz również widoczne są działania elit ukierunkowane na zapewnienie przewagi propagandzie wydarzeń nad Społeczeństwem Otwartym. Efektem będzie wolność pozorna polegająca na możliwości krytykowania każdej idei, lub swobodzie przyjmowania postawy ideowo skrajnych, kosztem braku zgody na ujawnianie kompromitujących informacji na temat poszczególnych przedstawicieli elit.
Wiek XXI zdominuje walka Społeczeństwa Otwartego z przedstawicielami propagandy elit . Media stają się głównym polem konfliktu, a przekaz informacyjny główną bronią. Witamy w świecie NEOPROPAGANDY.
