Teraz nastał czas na występy Takera Karlsona. Zmieniono też stolice popisów (które pełnią również funkcje w amerykańskiej polityce wewnętrznej, której zazwyczaj realizuje ten ulepiony).
Karlson miał zostać dziennikarzem po tym jak miało mu się nie udać dostać do Wywiadowczej Agencji Centralnej w 1991 r., to wtedy jego tata poradził mu, żeby został sobie żurnalistą.
Riczard W. Karlson, znany bardziej pod imieniem Dik, Dik Karlson, w latach 1986-1991 był zastępcą dyrektora United States Information Agency (USIA) i jednocześnie dyrektorem Voice of America, amerykańskiej rządowej centralnej agencji informacyjnej na zagranicę (Departament S. i Agencja C.). Siostrzane organizacje to Radio Liberty/RWE.
"Inne istotne aspekty kadencji Karlsona na stanowisku dyrektora obejmowały [upadek ZSRS,] otwarcie moskiewskiego biura i relacje z demonstracji studenckich na placu Tienanmen w 1989 r., zakończenie sowieckiego zakłócania sygnału i utworzenie Serwisu Kreolskiego. Nadzorował także nowo uruchomioną audycję Radia Martí na Kubę".
Były szef Agencji, a wówczas już prezydent - G.W. Busz chciał, żeby Karlson senior w dalszym ciągu pełnił swoją funkcję, no ale czasy się zmieniły i ostatecznie został mianowany ambasadorem na Seszelach, gdzie odpoczywał prawie dwa lata. Następnie został mianowany prezesem i dyrektorem naczelnym finansowanej przez Kongres Corporation for Public Broadcasting. Później był dyrektorem i CEO King World Public Televisions (m.in. Oprah Winfrey Show), a następnie przez osiem lat pełnił funkcję wiceprezesa Fundacji Obrony Demokracji (FODD) - demokracji w liczbie mnogiej, głównie chodziło chyba o kraj położony w Persji, fundacji kierowanej przez J. Łulseja - byłego negocjatora traktatów z Sowietami i byłego szefa Agencji Centralnej w latach 1993-1995.
