W poprzednim wpisie odniosłem się do faktu, że "obrońcy krzyża" nie mają faktycznej reprezentacji. Właśnie dlatego nie mogli i nie mogą być stroną dialogu. Po dzisiejszym odsłonięciu tablicy (abstrahując od sposobu w jaki to uczyniono) i apelu Episkopatu Polski w sprawie przeniesienia krzyża, "obrońcy krzyża" zajęli zgoła odmienne stanowiska. Jedni mówią o podporządkowaniu się decyzji hierarchów kościoła, inni mają apele episkopatu w tzw. głębokim poważaniu. Jedni o hierarchach mówią z szacunkiem, inni żądają aby krzyż na plecach wyniósł arcybiskup a nie "jakiś tam ksiądz" którego nie znają. Dodają też, że Arcybiskup Nycz nie reprezentuje całego kościoła. Pod stanowiskiem Episkopatu Polski podpisali się jednak jego Przewodniczący (Józef Michalik), Zastępca Przewodniczącego (Stanisław Gądecki) i Sekretarz Generalny (Stanisław Budzik). Czy stanowisko Kościoła, uwiarygodnione takimi nazwiskami, będzie dla "obrońców" wiarygodne, czy może uznają się za bardziej reprezentatywnych dla grona katolików od najwyższych władz kościelnych w Polsce? Które podejście okaże się dominujące - nie wiadomo. Pytam więc: kto i z kim powinien rozmawiać?
