Jedną z rzadko opisywanych patologii „ustawy śmieciowej” jest fakt, zamiast stanowić bat na „samorządowych flejtuchów”, utrudnia życie gminom które w ekologii stały się ekologicznymi prymusami. Jedna z takich miejscowości - w nagrodę za gospodarność - może stracić milionową dotację na śmieciarkę, a w najlepszym wypadku dostać karę od państwa.
Była sobie gmina, która zanim jeszcze wymyślono „reformę śmieciową” sama zajęła się problemem odpadów. Czorsztyn (województwo małopolskie, powiat nowotarski) problem śmieci dostrzegł znacznie wcześniej niż posłowie na Wiejskiej. Jest miejscowością stricte turystyczna, więc i kwestie czystości i ekologii zyskiwały na ważności. Udało się zorganizować system selektywnej zbiórki odpadów, pozyskać dofinansowanie z UE i zakupić śmieciarkę za ponad 700 tys. złotych.
Na skutek wprowadzonej przez gminę polityki śmieciowej udało się uzyskać poziom 37% odzyskiwania surowców wtórnych, w stosunku do średniej 10% dla reszty Polski.
Problem pojawił się po wejściu w życie „ustawy śmieciowej”, w skutek czego należało rozpisać przetarg na nowego odbiorcę odpadów. Gdyby wygrał ktoś z zewnątrz, wówczas gminna śmieciarka stałaby się bezużyteczna, bo zgodnie z projektem powinna pracować do 2017 roku. Wówczas dotację trzebaby było zwrócić, a to wraz z odsetkami stanowi ok. 1 mln złotych.
Druga droga, to po prostu nieprzeprowadzenie przetargu, za co grozi „tylko” 50 tys. złotych kary. I ten wariant wybrała gmina.
Tak więc szczytny cel ustawodawcy, jakim jest skok cywilizacyjny w ekologii, okazuje się zabójczy dla tych, którzy ten cel osiągnęli już dawno i bez specjalnych reform śmieciowych wymyślanych na Wiejskiej.
W podobnej sytuacji jest kilkanaście gmin w Polsce.
/KAROL WALCZAK
