Jeśli mamy się bawić w bezsens, to już na całego, nieprawdaż?
Znam przypadki, owszem, nadętych Polaków, posługującymi się historią własnego kraju niczym maczugą. Znam też takich, którzy używają własnej biografii do usprawiedliwiania wielkich nikczemności.
Nie powinno być w dziennikarstwie miejsca dla cyników, że zacytuję klasyka -a niestety zaroiło się od nich w Polsce ostatnimi laty. Wszystkie chwyty dozwolone, byle dowalić przeciwnikowi. Jednak uprawiane przez polską lewicę szukanie dziur w całym w historii Polski XX wieku nosi coraz częściej znamię bezdennego nieuctwa i głupoty. Cóż, takie czasy -to zresztą ich wybór.
Ja ze swojej strony dodam tylko, że jako Hiszpan bardzo Polsce zazdroszczę posiadanie wspólnych dla całego narodu bohaterów, takich jak Karski właśnie. Nie potraficie sobie uświadomić, jak potwornie nam tego brakuje. Co nam pozostało? Chyba tylko Messi i Ronaldo.
Ciężko naprawdę się zmierzyć ze stereotypami na temat Polsce panoszącymi się zagranicą: że antysemici, że rasiści, itd. Na najbliższe tygodnie mam jednak drobną radę: niewiele pewnie pomoże przypominanie, że tutaj najwięcej ludzi oddało życie za ratowanie Żydów, ale myślę, że lepiej zadziała na wyobraźnie zarubieżnych kiboli prosty fakt, że już samo granie w piłkę nożną było przez Niemców rzeczywiście karane śmiercią w latach 1939-1944, co świetnie opisuje choćby Stefan Szczepłek we swojej Historii Futbolu.
