Dla ludzi sprawujących władzę czymś całkowicie naturalnym jest utrata kontaktu z rzeczywistością. Następuje to wcześniej czy później, ale jest raczej nieuniknione. Nawet Hitler, znajdując się w bunkrze pod kancelarią Rzeszy, do końca wierzył, że wojna nie jest jeszcze przegrana i nastąpi cudowne odwrócenie sytuacji.
Jeszcze gorsze jest jednak uwierzenie we własną propagandę. Jak wiadomo jej zadaniem jest ogłupienie społeczeństwa, przekonanie ludzi, że jest inaczej niż naprawdę, krótko mówiąc, że czarne jest białe a białe czarne.
Dlatego kiedy rządzący zaczynają przyjmować za dobrą monetę to co piszą i mówią opłacani przez nich dziennikarze, lub wierzą w wyniki podawane przez wynajęte sondażownie, to sytuacja staje się i straszna i śmieszna.
Tak stało się moim zdaniem z Bronisławem Komorowskim. On naprawdę był przekonany, że cały naród go kocha i podziwia a wybory są tylko formalnością i zostaną rozstrzygnięte w pierwszej turze.
Dlatego zaczął tracić nerwy, kiedy okazało się, że na spotkania z nim przychodzą ludzie głośno wyrażający niezadowolenie z jego rządów oraz wytykające mu wszystkie gafy i kompromitacje. Zza uśmiechniętej twarzy dobrotliwego starszego pana nagle wychynęła gęba nerwowego i zaplutego strasznego dziadunia, wygrażającego wszystkim, którzy ośmielili się mieć inne zdanie.
Nie należy zapominać, że ten człowiek uzyskał uprawnienia do wprowadzenia w Polsce stanu wyjątkowego, pod pozorem np. ataku cybernetycznego. Więc kiedy druga tura zakończy się jego klęską, to w desperacji może, ze swoimi kumplami z WSI, przygotować nam powtórkę z 13 grudnia.
Już teraz widać, że gotów jest zrobić wszystko aby utrzymać się u władzy. Nawet zmieniać konstytucję. Mam wrażenie, że wiąże się to z jego rolą w zamachu smoleńskim i tym, co o nim jest napisane w aneksie do rozwiązania WSI. Będą więc to bardzo gorące dwa tygodnie i naprawdę nie wiadomo jak się to wszystko skończy.
