Nikt nie wie dlaczego się rodzimy i jaki jest sens naszej egzystencji. Każdy jest inny, każdy ma własne marzenia i własną drogę do przebycia. Każdy sam wie najlepiej, co powinien zrobić ze swoim życiem.
Z natury potrzebujemy innych ludzi do istnienia. Nikt nie wie po co tu jesteśmy, ale żeby przetrwać, potrzebujemy innych. Niestety interes własny często wyklucza się z interesem wspólnym. Konieczny jest więc kodeks regulujący współegzystencję. Z tego powodu każda społeczność tworzy własne prawo oraz powołuje instytucje odpowiedzialne za jego przestrzeganie. Powstanie prawa i jego strażników stanowi początek państwa.
Ludzie są wcześniejsi od prawa. Powołując je do istnienia nie wymyślają go, a jedynie spisują i dookreślają zasady według których się do tej pory komunikowali.
Jeśli dane prawo nie uwzględnia wolności decydowania o sensie własnego życia każdej jednostki, to powstały ustrój będzie źródłem sporów i prędzej czy później - albo wolność osobista zostanie wzięta pod uwagę, albo takie państwo zostanie podbite lub ugnie się pod własnym ciężarem.
Człowiek dostosowuje się do warunków, w których istnieje. Nie tylko do warunków naturalnych, ale także do systemu prawnego, w którym żyje. Prawo stanowi zasady gry. Grą jest życie. Jeśli prawo jest stabilne, proste i niezmienne, działanie zgodne z nim staje się nawykiem ludności a samo ono stanowi współźródło tradycji i moralności.
Możliwy jest tylko jeden stabilny system prawny. To system, w którym po pierwsze, uwzględnia się wolność osobistą jednostki w myśl zasady: chcącemu nie dzieje się krzywda, po drugie, w którym urzędnik nie może zmieniać reguł w trakcie gry. W drugim przypadku niestabilność prawa jest oczywista, w pierwszym, wynika z walki o wolność tych jednostek, które są przez prawo zniewalane.
W takim stabilnym systemie prawo reguluje relacje międzyludzkie jedynie w takim stopniu, żeby jedna osoba nie mogła ograniczyć wolności osoby drugiej. Relacje międzyludzkie i wymiana handlowa powstają w sposób samoczynny.
Życie jest niebezpieczne i pełne cierpienia. Tylko w wolnym społeczeństwie każdy ma możliwość wyboru sensu własnej egzystencji i podążania własną drogą. Każdy, kto z najlepszymi intencjami próbuje regulować gospodarkę lub obyczaje, walczy również z wolnością.
