Ogłoszone kilka dni temu przez Komisję Europejską tzw.ultimatum jak wiele środowisk pragnie to nazywać wobec rządu Beaty Szydło ws. kryzysu wokół TK, nie było w mojej ocenie jak chce twierdzić mainstream próbą ochroną naszego kraju przed szkodliwymi działaniami PIS. Tutaj jednoznacznie trzeba stwierdzić, że była to zapowiedź ingerencji władz brukselskich w to, co wewnętrznie dzieje się w kraju niepodległym i suwerennym. Coś z czym nie można się zgodzić. Co gorsza unijni urzędnicy stają się niewiarygodni (a przy tym cała UE) łamiąc ustalone z polską premier zasady wypracowywania kompromisu.Błędna logika została pokazana osobiście przez większość opozycji podczas czwartkowej debaty w Sejmie. I skandaliczne zachowanie podczas głosowania nad uchwałą ws. suwerenności. Takie gest jak posłanki Pomaski pokazały, że te partie chcą całkowitego podporządkowania się UE. A suwerenność mamy tylko na papierze. Jednak chciałbym skupić się nad tym, co swoją decyzją zrobi dla Polski i całej Wspólnoty KE. Bo takie jej zachowanie stawia pod znakiem zapytania: czy Unia Europejska wytrzyma w obecnym kształcie chociaż najbliższe 10 lat?
Sądzę, że to może być bardzo trudne. Stabilność UE została w ciągu ostatnich kilku lat mocno zachwiana poprzez problemy z Londynem czy kłopotami migracyjnymi oraz finansowym zadłużeniem Grecji czy krajów śródziemnomorskich. Także poprzez walkę z Orbanem i teraz z Warszawą, Bruskela chce podkreślić, że swoje niepodwarzalne zwierzchnictwo nad krajami wspólnoty, a szczególnie tymi mniejszymi. Niektórzy mówią, że to przez część urzędników niechętnych Polsce, ale ostatecznie są to decyzje całej administracji brukselskiej, w której zasiadają przedstawiciele wszystkich nacji europejskich. Aktualnie Juncker i cała jego ekipa, a także największe frakcje Parlamentu Europejskiego zapominają, że cała Unia nie jest superpaństwem, którego stolicą jest Bruksela czy Berlin, ale organizacją społeczno -politczyno - gospdarczą. Pojęcie "superpaństwa" upadło wraz z fiaskiem EuroKonstytucji. Ale ani Bruksela czy Berlin tej koncepcji nie porzuciły. Spór w Polsce jest sporem stricte prawnym i wyłącznie wewnętrznym bowiem Trybunał jest jednostką danego państwa, a nie unijną. Sprawa byłaby inna, gdyby chodziło o nieprzestrzeganie prawa wspólnotowego;tutaj zaś mamy ewidentny nacisk, który gdyby nie istniał spór o TK, byłby w innych kwestiach pokazywany.
Niestety, ale sądzę, że jednym wyjściem (ale chyba długo nierealnym) jest powrót UE do korzeni. do roku 1992 kiedy się zawiązywała lub EWG, gdzie partnerstwo było oparte na gospdarce, przepływie dóbr i usług. Inaczej dalej będzie obserwować powolną separację w niektórych aspektach części krajów UE. Ale trzeba ludzi, tam w Brukseli którzy to zrozumieją i pojmą, że istnieje prawo wspólnotowe, ale nade wszystko prawo wewnętrzne każdego kraju członkowskego.
