Świat się zmienia, zmieniają się nawyki komunikowania się. Właśnie uaktualniłem swój profil w twitterze, dodałem nowe osoby których posty śledzę. Konto na twitterze utrzymuję od dość dawna, lecz dopiero teraz zauważam że twitter wyrasta na główną oś współczesnej debaty politycznej w Polsce. Śledzę aktywność aktywnych politycznie znajomych, ci mają coraz więcej osób je śledzących, wydają się coraz bardziej wchłonięci w nowy sposób komunikowania się. Poprzez twitter zacząłem pisać o sprawach międzynarodowych, po angielsku. Coraz więcej siedzę w sieci jadąc autobusem, bardzo przeszkadza mi brak zasięgu sieci telefonii komórkowej w metrze- zupełnie jakby ludzie nie czytali wiadomości poprzez sieć. Zwykle dopiero w metrze mam czas wysłać zaległe wiadomości, odczytać doniesienia ze świata i już na pamięć wiem jak daleko sięga zasięg w tunelu na konkretnych stacjach.
Zmienia się też blogosfera. Pojawiają się bardzo profesjonalne blogi (przykład: rybinski.eu). Nie jest rzadkością zatrudnianie osób zewnętrznych do pracy edytorskiej przez zapracowanych profesjonalistów, zaś politycy sądzę że często korzystają z pracy pisarzy- widmo. Coraz trudniej dociec, czy za danym ruchem czy osobą kryje się rzeczywista wiedza i cięta riposta, czy też po prostu dany podmiot zatrudnił zdolniejszego od siebie. Mam różne doniesienia od osób znających pisarzy-widmo, i w efekcie problemem dla mnie jest ustosunkowanie się do niektórych ruchów politycznych. Niedawno w wyborach pomyliłem się głosując na polityków, którym program wyborczy najprawdopodobniej opracował jakiś zewnętrzny podmiot. Bowiem: rzeczywista jakość produktu po rozpakowaniu okazała się znacznie poniżej przeciętnej.
W ramach obrony warto dociekać szczegółów, szczególików od takich polityków, tak samo jak na egzaminie poznamy czy mamy do czynienia z plagiatem czy z rzeczywiście własnym, przemyślanym projektem. Tylko, żeby jeszcze Polska miała jakieś kompetentne media poza oceanem prasy tabloidowej.
